6.2.2016 | 00:39
Όταν εισπράτεις λίγο αγάπη από εκεί που δεν το περίμενες..
Τα τελευταία χρόνια είχα απογοητευτεί από τους άντρες που εμπλεκα μαζί τους,εχει λιγο καιρο που γνώρισα έναν ο οποίος φαίνεται διαφορετικός.. είναι αρκετά καλός μαζί μου και με κακομαθαίνει,είναι γλυκός και ενθουσιασμένος! Με γεμίζει φιλιά και αγκαλιές..το θέμα είναι ότι εγώ είμαι λίγο καχύποπτη με όλα αυτά..Ειμαι λιγο επιφυλακτική και μαζεμένη..Μετά από πολλές φορές που εχω πληγωθει, δεν ξερω, δεν μπορώ να είμαι χαριτωμένη και γλυκούλα, παρολο που τα γουσταρω ολα αυτα, να νιωθω οτι με αγαπουν! Δεν ξέρω πως να εκφραστώ..φοβαμαι να ανοιχτώ, μηπως τον πληγωσω...Αυτος αντιμετωπισε ενα αυτοανοσο μετα απο πολλες στεναχωριες οπως μου ειχε πει, και εχασε ολα τα μαλλια του,σαν αλοπεκια ενα πραγμα,τριχοφαγο.Αλλα δεν με σοκαρε, γιατι εγω ετσι τον γνωρισα! Αλλα εχει δυο πανεμορφα καταπρασινα ματια, και το σωμα του ειναι τοσο ομορφο και βελουδινο.. Νομιζω οτι αρχισα να τον ερωτευομαι!!