ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι πολυ κολλημενη με καποιον.παρα πολυ!!!φατσικα γνωριζομασταν ηδη και φετος δε ξερω τι αλλαξε και αρχισε να μου αρεσει.ξεπερασα την ντροπη μου και εκανα κινηση να τον γνωρισω.και καθε φορα που πηγαινα στο μαγαζι που δουλευει μιλουσαμε.ακομη κι αν ηταν οι φιλες μου μπροστα οταν ημουν εστω για λιγα δευτερολεπτα μονη μου με ρωτουσε γενικοτερα για μενα.συνεχεια με κοιτουσε αλλα με ενα ιδιαιτερο βλεμμα κι εγω το ιδιο.και εννοειται πετουσα στα ουρανια!!!επιτελους καποιος μου αρεσει επιτελους του αρεσω και με προσεχει...μεχρι εναν μηναν πριν που εκει που μιλουσαμε μου λεει πανω σε μια συζητηση: η κοπελα μου δε ξερει να φτιαχνει καφε...εκλεισα ψυχραιμα την κουβεντα και εφυγα.στις αρχες ημουν κομματια.και τωρα ειμαι καποιες φορες.περνουσα απο το μαγαζι μονο και μονο να τον δω,να παρω την δοση μου και με χαιρετουσε παντα.ξαναπηγα με φιλες μου στο μαγαζι αλλα νομιζα οτι δε θα δουλευε και τελικα ηταν εκει.μιλησαμε λιγο και καθισαμε.η μια κοπελα τον εβλεπε οτι με κοιτουσε συνεχει.εγω δε τον κοιτουσα,μονο οταν ηταν πλατη ή ειχε δουλεια.δυο-τρεις φορες συναντηθηκαν τα βλεμματα μας και αυτο γιατι ειμαι σιγουρη οτι νομιζε οτι ημουν απορροφημενη σε συζητηση με τις φιλες μου.εννοειται δε θελω να γινω τριτο προσωπο ή κατι τετοιο.θα πεθαινα επι τοπου απο τις ενοχες μου.να που εγω ομως κοπανιεμαι σαν την τρελη και ψαχνω να βρω πως εφτασα εδω,που εκανα λαθος.μου ειναι τοσο μα τοσο δυσκολο να το ξεπερασω.ευτυχως δεν ειμαι τοσο χαλια οσο πριν αλλα η απογοητευση μου προς εμενα και τον ιδιο δεν εχει υποχωρησει....τι αλλο πια να κανω????που τον θελω τοσο μα τοσο πολυ!!!!δε μπορω αλλο....