11.2.2016 | 02:38
................
Έχω επιλέξει να ζήσω την ζωή μου ήρεμα, γιατί έχω φάει πολλά χτυπήματα πιο πριν.. πάντα ξεχνούσα και όλο δοκίμαζα και ξανά δοκίμαζα.. όμως κατά βάθος όσο δοκίμαζα ξανά τον έρωτα, τα χτυπήματα με αποδυνάμωναν. Ήξερα όμως ότι έχω ένα λιμάνι που με περιμένει, μια αγκαλιά, πάντα τον σνόμπαρα και ήθελα να δοκιμάσω το καινούριο.. έλεγα δεν μπορεί το όνειρο θα το βρω που θα πάει θα ξανά ζήσω τον έρωτα και θα γίνει με τον καιρό αγάπη. Το τελευταίο χτύπημα όμως ήταν και το πιο βαρύ, έκανα μήνες να βρω τον εαυτό μου, η αλήθεια είναι ότι δεν τον βρήκα ποτέ, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός. Αυτός ο εαυτός μου αποφάσισε να γυρίσει πίσω στο λιμάνι του, στα σίγουρα εκεί που υπάρχει αληθινή αγάπη που άντεξε στα χρόνια, εκεί που θα φτιάξει οικογένεια και θα έχει μια ζωή ευτυχισμένη. Γι αυτό θυσίασα τον έρωτα, ίσως να μην ξανά νιώσω ποτέ το συναίσθημα του κεραυνοβόλου έρωτα.. αλλά τον αγαπάω, και εξάλλου ο έρωτας είναι προσωρινός, η αγάπη μένει για πάντα, έτσι δεν είναι?