13.2.2016 | 20:30
Μάλλον δεν πρέπει να έχεις καταλάβει
ούτε τους λόγους, ούτε το πόσο.Κάθε φορά που στράβωνε κάτι έσκυβα να το δω με αγάπη και όχι για να σε καταδικάσω αλλά για να το δικαιολογήσω. Με αγάπη απλή,ευγενική, χωρίς εισαγωγικά. Γιατί άλλα μ'άφηνες να βλέπω κ άλλα ένιωθα. Και κατάφερα να τα δικαιολογήσω όλα και σε έμαθα μέσα από αυτό. Και όσο σε μάθαινα μου άρεσε όλο και περισσοτερο αυτό που έβλεπα, όσο έξω απ' τα νερά μου κι αν ήταν, γι'αυτό και ρίσκαρα. Κι αν είσαι εσύ που μιλάς για πόνο, σκέψου μόνο ότι εγώ κουβαλάω και αλλουνού και σίγουρα δεν έχει προτεραιότητα ο δικός μου. Το μόνο που ήθελα ήταν να καταλάβαινες πόσο ανάγκη σε είχα και σε έχω. Γιατί όταν όλοι ήταν εναντίον μου έσυ θα πρεπε να ήσουν δίπλα μου. Καταλαβαίνω πως δεν με παίρνει να κάνω κάτι άλλο. Καληνύχτα.
