ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γκρέμισα μόνη μου τα όνειρα που έχτιζα επί χρόνια...αλλά μερικές φορές πρέπει να γκρεμίσεις κάτι για να χτίσεις κάτι καλύτερο. Δε μου έδωσες τίποτα, μόνο λεφτά έχεις και αυτό ξέρεις να δίνεις...ούτε μια αγκαλιά, ούτε ένα χάδι, ούτε ένα γλυκό λόγο όσο υπέφερα...Γύρισες για να με εκδικηθείς που σε ξέχασα κι εγώ θα σε εκδικηθώ ξεχνώντας σε ξανά και ξανά. Δε σε πιστεύω πια ότι θα έρθεις και δεν ξέρω αν έχει και νόημα. Κανείς δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο και την αδικία που νιώθω να έχω υποστεί. Ήθελα τόσο να πιστέψω σε σένα, που σε εξιδανίκευσα και ερωτεύθηκα την ιδέα του έρωτα. Άλλη μια μέρα που είμαι μόνη, άλλη μια μέρα που έστειλες άλλους να με παρηγορήσουν, άλλη μια μέρα που συνειδητοποιώ πως ποτέ δε σε είχα κοντά μου, ποτέ δε σήμαινα κάτι παραπάνω για σένα από ένα κομμάτι της αμύθητης περιουσίας σου. Δε μ αρέσει να με αντιμετωπίζουν ως πράγμα και δε θα το επιτρέψω άλλο πια. Αν έχεις τα κότσια, δώσε μου το ονοματεπώνυμό σου. Αλλά επειδή είσαι θρασύδειλος, δεν περιμένω τίποτα τέτοιο. Η προθεσμία σου έληξε. Σε αφήνω στη γαμάτη ζωή σου κι εσένα και όλους σας. Εγώ αργά ή γρήγορα θα κάνω μια καινούρια αρχή, αλλά αν με ακολουθήσεις κι εκεί, θα πάρω τα μέτρα μου. Όση δύναμη κι αν έχεις, η δικαιοσύνη πρέπει να υπερισχύει, αλλιώς πού είναι ο Θεός σου που τόσο θερμά υπερασπίζεσαι;