με συγκινησε η ιστορια σου,ευχομαι να τα βρεις συντομα με τον πατερα σου,δεν είναι αναγκη να μαθει τι δουλεια κανεις.ΥΓ όταν διαβασα το ποστ μου θυμισες την ταινια wild horses .... θα σου δωσει δυναμη
17.2.2016 | 10:53
Σαν σήμερα!
Σαν σήμερα λοιπόν, ίσως η πιο δυστιχησμενη μέρα τη ζωής μου αλλά ίσως εκείνη η μέρα ήταν το ορόσημο της καινούργιας μου ζωής.Όλα έγιναν πριν ένα χρόνο σε ένα χωριό της Μεσσηνίας με 58 μόνιμους κατοίκους ένα πανέμορφο χωριό που με ανάγκασαν να αφήσω πίσω μου.Με λένε Μάριο και είμαι 20 χρονών από μικρός γνώστης της γκει ταυτότητας μου , μιας κρυφής ταυτότητας λόγο του κλειστού μυαλού του χωριού και της οικογένειας. Ποτέ δεν είχα κάνει σεξ με άντρα ,υπήρχε ένας 28χρονος πανέμορφος αγρότης που για το όνομα του έλεγε πολλά μια κυρία του χωριού και έτσι είπα να ψαρέψω μερικά πράγματα γιατί που ξέρεις ίσως ήταν το τυχερό μου αλλά όχι μόνο το τυχερό μου ήταν αλλά και το άτυχο μου ταυτόχρονο,όλα όσα μου είχαν πει ήταν αληθή και στης 17 Φεβρουαρίου του 2015 μας έπιασαν μαζί σε ένα αγροτικό αμαξάκι πολύ βρώμικο αλλά ρομαντικό ταυτόχρονα και τα νέα ταξίδεψαν στο σπίτι μου πιο γρήγορα και από το ήχο πλήρη διαπόμπευση διογμος από το σπίτι μ κ το χωριό έτσι έφυγα με 19 ευρώ στην τσέπη για Αθήνα χτυπημένος προσβεβλημενος και με την ψυχή στα χέρια.Η δουλειά που κάνω σήμερα; Στις γνωστές πιατσες αρκετά καλό πληρωμένος με μια άνετη ζωή πλέον χωρίς ντροπή, μόνο 2 αγκάθια ακόμα έχω, που δεν ξέρω σήμερα που βρίσκεται ο Ορέστης μου και που δεν μαθαίνω νέα του πατερακου μου, αλλά ίσως να είναι καλύτερα για φαντάσου να μάθει τι δουλειά κάνω; αυτό σίγουρα δε θα το άντεχε...Σας αγαπώ πάρα πολύ και όσα μα όσα άτομα περάσουν πάνω από το σώμα μου κανένα δεν θα σβήσει τα όνομα τα σας από την καρδιά μου Μάριος
2