ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν με ενδιαφερει να μπω στη διαδικασια να σχολιαζω αλλους ανθρωπους,ειτε τους ξερω ειτε οχι απο ορισμενες πραξεις τους.Το θεωρω ανοητο να βαζω κουτακια και στη θεωρια συμφωνουν μαζι μου οσοι συναναστρεφομαι και προσπαθω να τους δηλωσω την ανια μου ως προς αυτο διακριτικα χωρις να προσβληθουν.Ελα που ομως τρελαινομαι γιατι ολο ανοιγω αλλα θεματα και ολο εκει καταληγει η κουβεντα.Θα μου πειτε οτι κανω λαθος επιλογες και θα συμφωνησω αλλα σκεφτειτε λιγο τι συζητουσατε την τελευταια φορα που μιλησατε με καποιον.Οι περισσοτεροι, ειμαι σιγουρη,εκαναν ακριβως αυτο και εγω ειμαι καταδικασμενη σε αιωνια ανια.Φταιει και το οτι ειμαι 21 και οι συνομιληκοι δεν ειναι ισορροπημενοι και βγαζουν θυμο, ζηλεια για ατομα που δεν ξερουν καν η' ακομα και να τα ξερουν και να υπαρχει αιτια στην παρανοια αυτη, δεν συνειδητοποιουν οτι αναλωνονται παρα μια ωρα γκρινιας/θαψιματος μετα.Οριστε ξεσπασα και αναλωθηκα και εγω, δεν ξερω ποσο θα αντεξω αυτο το προβλημα που βλεπω παντου, ειναι επιδημια, πνιγομαι.Το χειροτερο ειναι οτι υπηρχε ανεκαθεν και θα υπαρχει, δε σωζεται η κατασταση.Θα συνεχισω και εγω λοιπον να γινομαι αντιπαθης η' να κανω καλυτερες επιλογες που θα αποδεικνυονται σκαρτες και αυτες οταν χαλαρωσουν και 'ανοιχτουν' και βγαλουν τα φτυαρια.Περαστικα μου.