ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχει γινει αυτό που σιχαινομουν παντα στους ανθρώπους (αντρες και γυναικες), ένας γκρινιάρης που ολο μουρμουριζει που δεν αφηνει να πεσει λεξη κατω.Ξερολας ως το κοκκαλο και ισχυρογνώμονας. Αν θεωρει πως τωρα οχτω παρα εικοσι το πρωι εχει σκοταδι εξω θα σε πρηξει αλλα δε θα παραδεχτει ΠΟΤΕ πως κανει λαθος. Δεν ηταν παντα ετσι,μαλλον οι συνθηκες ηταν ιδανικες γι αυτόν, ζουσε στο χωριο (εξοδα ελαχιστα χωρις ενοικια,με τους λογαριασμούς πληρωμενους) ,επαιρνε πανω από 1500 και ηταν ας πουμε "αρχοντας".Μετα όμως του ηρθε η κριση (μιας και στους υπολοιπους ανθρώπους η κριση ειχε ερθει χροοοοονια νωριτερα).Εγω γνωρισα έναν χαμογελαστο ροκα και ελευθερο πνευμα και τωρα εχω διπλα μου έναν να μην πω τι.Θα μου πεις επιλογή σου δεν ηταν κυρα μου?ναι βεβαια,όπως και επιλογή μας ηταν να κανουμε τα δυο γλυκα παιδακια μας που μεν τα αγαπάει,τα προσεχει,τα φροντιζει,τα αλλαζει κλπ όμως γιατι ρε γαμωτο γινεσαι κακος ανθρωπος?οκ εισαι ανεργος αλλα να ευχεσαι να χασω και εγω τη δουλεια μου για να δω τη γλυκα?ποσο τερμα κομπλεξικος εισαι?Πιο παλια ψαρωνα με τις μπουρδες του,τωρα τον γραφω και αυτό τον εξαγριωνει περισσοτερο.Δεν εχω διαθεση για ΤΙΠΟΤΑ,ουτε για σεξ,ουτε να ακουσω μουσικη,ουτε να πιω ένα ποτο εστω στο σπιτι μου και ας είναι ένα κρασι (γιατι πιο ακριβο ποτο δεν παιζει).Το αποκορύφωμα είναι το χθεσινοβραδυνο ξέσπασμα του,ειχε παει 10:30 και ο μικρος ηταν μεσα στην τσιτα και χαρουμενος και ηθελε να παιξουμε με ζυμαρια (που ηδη ειχα φτιαξει το μεσημερι και είχαμε παιξει), μολις του τα εδωσα και αρχισαμε να παιζουμε μου λεει καλαααα εσυ δεν μπορεις να πεις όχι στο γιο σου και θα τον κανεις σαν τα μουτρα σου.Ηθελα να του πω ουρλιάζοντας ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑΑ ΕΔΩ ΣΕ ΣΕΝΑ ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΑ ΜΠΕΜΠΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕ ΤΟ 2ΧΡΟΝΟ?ΚΑΙ ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ????αλλα τελικα ειπα ο μικρουλης μας δεν νυσταζει γιατι κοιμηθηκε μαζι σου το μεσημερι 3 ωρες και θελει να παιξει που το πρόβλημα δηλ?Αφου συνεχισε τις παπαριες του και εγω του απαντουσα σχετικα ηρεμα αλλα η αληθεια είναι πως ειχα μια δοση ειρωνιας τα πηρε στο κρανιο που λεμε και ετσι μπροστα στο παιδι (η μπεμπα κοιμοταν ευτυχως) αφου αρχισε να βριζει ηρθε από πανω μου και πηγε να με πνιξει με τα χερια του.Το παιδι αρχισε να κλαιει και να τρεμει και εγω τα λιγα δευτερόλεπτα που εγινε αυτό ενώ ειχε τα χερια στο λαιμο μου χαμογελουσα στο γιο μου και του ελεγα πως παιζουμε.Να μην τα πολυλογω μετα από καμια ωρα κοιμησα τον μικρουλη μου και κοιμηθηκα και εγω (μετα από 3 ωρες αφου στριφογυρνουσα).Πολλοι θα με κρινετε που καθησα η θα καθησω μαζι του και καλα θα κανετε. Θα κανω ο,τι περναει απ το χερι μου να μην ξαναγινει τετοιο σκηνικο όμως σε αυτή τη φαση ΔΕΝ μπορω να χωρισω,δεν εχω στηριγμα από πουθενα και κανενα και χρειαζομαι τη βοηθεια του να ξεπεταχτουν τα παιδακια μου.ΟΜΩΣ ειλικρινα περιμενω να δω τη φατσα του όταν χωρις λογο και αφορμή φανερη θα τον διωξω από το σπιτι.Τα ειπα μιας και δεν εχω να τα πω αλλου και ηρεμισα. Κλεινω τα σχολια γιατι ειλικρινα δεν είμαι σε φαση να ακουσω κραξιμο.Καλημέρα σε ολους.