ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την πέμπτη ξύπνησα σε μία ακόμα βαρετή ημέρα,δεν είχαμε σχολή και περίμενα να κανονίσουμε το γνωστό πρωινό καφέ όπως κανονίσαμε.Είχαμε πάρα πολύ καιρό να βγούμε όλοι μαζί και ανυπομονούσα.Είχα βγάλει τα ρούχα μου να είναι έτοιμα και σιδέρωσα το τζιν μου το πουκάμισο,είχα ετοιμάσει πρωινό και περίμενα,περίμενα,περίμενα σκέφτηκα πως δεν θα βγούμε τελικά ώσπου είδα μια φωτογραφία όλοι μαζεμένοι στην καφετέρια.Εγώ σπίτι μόνος να έχω ξεμείνει με την προσμονή.Ξέρω πως ίσως δεν θα το έκαναν με κακή πρόθεση ίσως δεν γίνεται να τηλεφωνούν σε έναν έναν ξεχωριστά,ξέρω πως ίσως εγώ να είμαι ο παράλογος αλλά εμένα ένα τόσο ασήμαντο γεγονός για αυτούς μου στοίχισε με στενοχώρησε πολύ.Δεν σκέφτηκαν πως τους λείπει η παρέα μου,δεν τους ένοιαξε.Την παρασκευή που βρεθήκαμε δεν είπα τίποτα αν και με πονούσε μέσα μου.Έχω κάνει πάρα πολλές αμαρτίες στην ζωή μου,έχω κοροιδέψει κόσμο,έχω κριτικάρει κόσμο,προσπάθησα να εκδικηθώ κόσμο για αυτό η ζωή μου το επιστρέφει έτσι,έχω μετανιώσει και έχω κλάψει πάρα πολλές φορές,προσπαθώ όμως έχω βελτιωθεί και προσπαθώ ακόμα περισσότερο.Ζωή συγχώρεσε με θέλω απλώς να είμαι ευτυχισμένος ζώντας τα ''μικρά''.