ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν απο τρεις μηνες , γνωρησα μια κοπελα .Ηταν ο τυπος γυναικας εξω καρδια , με το χαμογελο στα χειλη , αν και στα 37 της μου θυμηζε μια πανεμορφη παιδουλα , με σχεδον εφηβικο κορμι....Οταν γνωριστηκαμε καλυτερα , καταλαβα , και μου το ειπε οτι ειναι πολυσυλεκτικη....Το αποδεχτηκα , μιας και γω δεν πηγαινα πισω.....Φτασαμε σε σημειο να μαθω τα παντα για αυτη...ακομα και τις πιο κρυφες της εξομολογησεις , την κακη παιδικη και εφηβικη ηλικια που ειχε...και αλλα .Εντωμεταξυ φτασαμε στο κρεβατι μαζι....και ομολογουμενος εγω ειχα μαζι της αυτες τις 2-3 φορες που πλαγιασαμε μαζι , απο τις πιο ολοκληρωμενες , εμπειρικα , και με αντοχες απιστευτες...επαφες , που ειχα ποτε ....Το μοναδικο προβλημα ηταν , οτι αυτη ηταν λιγο πολυ μηχανικη ...στον ερωτα , κατι σαν να κανει αγγαρεια , αλα το ευχαριστιωταν...Δεν ηταν ο τυπος ...δηλαδη να λιωνει ...για παρτυ μου...Ενω ημουν πολυ πιο διαχυτος , μαζι της .Εν τελει δεχτηκα να ειμαι μαζι της , και φιλος , και εραστης , και εξομολογητης...αλα και παραληλα να ειμαστε ελευθεροι , ο καθενας να κανει τη ζωη του...Ετσι ξαφνικα , και επειδη ολα της πηγαιναν στραβα , απο θεμα στεγασης , και δουλειας , ισα -ισα μια μερα τη παρακαλεσα να βγει εξω απο το σπιτι , εστω να τη δω , να μου πει γιατι με αποφευγει....Τετοια ψυχραδα...τετοιο νταρκ-φεις δεν το εχω ξανανιωσει , να φαινεται στα ματια της , η ευχαριστηση , κοιτωντας στα ματια μου τη πικρα που μου δωσε....Σαν να φταιω εγω , για ολα τα κακα , που τη βρηκαν , ενω εγω ημουν διατεθιμενος να βοηθησω οσο μπορω , σε οτιδηποτε...Θα θελα να ρωτησω , υπαρχει καμια εδω μεσα , που θα χε το κουραγιο να κανει με τοσο ευχαριστηση αυτο σε καποιον...?Επειδη μου ειπε ειναι ολα σκατα , και η ζωη της εχει φερθει σκληρα , το ιδιο κανει και με μενα απεναντι της....Δεν θα με πειραζε αν μου ελεγε εχει βρει αλλον , καλυτερο ...Αλα για χαρη σε αυτα που περασαμε , να φερεται ετσι απομακρα...και εχθρικα...