ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σάββατο.. βρεθήκαμε για ένα οριστικό τέλος.. του ξεκαθάρισα ότι τον θέλω ακόμη κλπ και τον παρακαλεσα για ευκαιρία.. επικαλέστηκε δικαιολογιες πολλές, διαφορετικές που δεν είχαν κοινά σημεία μεταξύ τους. Υπήρχαν όμως και στιγμές που κοιταζομασταν στα ματια όπως πρώτα.. αμέσως όμως γύριζε μπροστά.. κάποιες στιγμές συζητήσιμος και κάποιες ψυχρός.. Μετά από παρακάλια η συνάντηση επίσης.. με κρατάει το ότι αν του ήμουν εντελώς αδιάφορη θα με μπλόκαρε μετά τις 2 βδομάδες που του είμαι φορτικη.. και όταν ήρθε η ώρα να βγω από το αμάξι του και να φύγω γύρισε μπροστά, ούτε βλέμμα κ ακούστηκε ένα ξερό,ψυχρό και ασθενές καληνυχτα.. όλη την ώρα οδηγούσε.. μιλούσα κ απαντούσε μονολεκτικά.. Όταν τον κοίταζα αμέσως άλλαζε αλλά αμέσως μετά το έλεγχε σαν να ήθελε να κρύψει κάτι.. αν ήμασταν σταματημένοι σίγουρα θα γινόταν κάτι.. τι να πω.. σε θέλω ακόμη.. Ούτε τώρα θα τα παρατήσω.. συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου. Μπορείτε να διακρίνετε τίποτα από αυτήν την περίεργη συμπεριφορά?