ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χάρη σε εσένα γνώρισα την καλύτερη φίλη που θα μπορούσα να έχω ποτέ, την αδερφή που ποτέ δεν μου έκανες...ή την παραλίγο αδερφή μου! (Οι γονείς μας στα νιάτα τους ήταν χρόνια μαζί και θα παντρευόντουσαν, αλλά η μοίρα τα έφερε αλλιώς....) Και κοίτα να δεις που πλέον είναι φίλοι και οι κόρες τους σαν αδερφές. Η φιλενάδα μου δυστυχώς είναι σε άλλη πόλη. Πόσο άτυχη μπορεί να είμαι; Ότι αγαπάω μια ζωή είναι μακριά...ο μπαμπάς μου, η καλύτερη μου φίλη...Παρόλα αυτά ζει και υπάρχει μέσα στην καθημερινότητά μου σαν να είναι εδώ! Βλεπόμαστε διακοπές Καλοκαιριού, κανένα σκ που κάνουμε απόδραση η μία στη πόλη της άλλης, Χριστούγεννα και Πάσχα....και είναι τόσο οδυνηρό. Μιλάμε κάθε μέρα τόσο συχνά που είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Εδώ και 4 χρόνια οι διακοπές μας είναι αποκλειστικά μαζί με τις όποιες τρέλες μας και παρέες!...Και πιστέψτε με είμαστε οι καλύτερες κοπέλες, καλές μαθήτριες, καλές κόρες, καλοί άνθρωποι τέλος πάντων και παράλληλα τα μεγαλύτερα κωλοκόριτσα.....αλλά μόνο για την πάρτη μας! Η ζωή μου από τότε που την γνώρισα άλλαξε ριζικά. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία, δεν μπορώ να γνωρίσω άλλη φίλη, δεν θέλω κιόλας! Και αυτή το ίδιο....έχουμε παρέες πολλές, καθώς δεν είμαστε στην ίδια πόλη, αλλά αυτή η φιλία που έχουμε δεν βρίσκεται πουθενά αλλού. Οι κύκλοι μας πλέον είναι εντελώς κοινοί..μη σας πω ότι πιο πολλούς φίλους έχω στην πόλη της παρά στην δική μου..χαχαχα.Γράφω εδώ γιατί θέλω να μοιραστώ μαζί σας το πόσο έντονα περιμένω να περάσουν οι μέρες και να έρθει ο Απρίλιος για να πάω να την δω! Επίσης να δω και το απωθημένο που δε μπορεί να γίνει σχέση λόγω απόστασης...να ήμουν και λίγο μεγαλύτερη θα μπορούσα να πηγαίνω να με φιλοξενεί ή να έρχεται, αλλά στη παρούσα φάση που πάω ακόμα σχολείο δεν παίζει! Λοιπόν τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει τόσα πολλά στη ζωή μου που ειλικρινά έχω να νιώσω ευτυχισμένη και να γελάσω με την καρδιά μου πολύ καιρό. Σε όλα αυτά δεν ήταν δίπλα μου κανένας υποτειθέμενος φίλος...έμεινα μόνη μου...διαπίστωσα πως έχω μόνο αυτή...και αυτή μόνο εμένα...Και είναι λυπηρό να διαπιστώνεις πως όλοι φεύγουν στα άσχημα και στα καλά σου όλοι γίνονται βδέλες. Ού να μου χαθείτε. Σε 50 μέρες πάω Πάτρα και δε με νοιάζει τίποτα. Κοιτάω να διαβάζω, να είμαι καλά εγώ και μαζεύω και κανά λεφτό όσο μπορώ για να μην επιβαρύνω την μαμά μου πολύ οικονομικά. Όταν έρθει η μέρα για να φύγω θα είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Το αξίζω. Κατά κάποιον τρόπο νιώθω ότι ανήκω εκεί, έχω βάλει στόχο να γράψω καλά να περάσω λογοθεραπεία στη πόλη της και μου πρότειναν οι γονείς της να νοικιάσω σε φυσικά καλύτερη τιμή τη γκαρσονιέρα της γιατί η φίλη μου θα περάσει σε άλλη πόλη. Το σπιτάκι είναι δίπλα από το ΤΕΙ, σε μια περιοχή που την ξέρω απέξω και ανακατωτά και έχω και πολλούς γνωστούς...Και φυσικά είναι το σπίτι της φίλης μου, εκεί που γελάσαμε μέχρι το ξυμέρωμα άπειρα βράδια του Καλοκαιριού, που κλάψαμε, μεγαλώσαμε εδώ και 5 χρόνια, εκεί που κάναμε πρώτη φορά έρωτα, που κάναμε τρέλες, που ξενυχτίσαμε, που μαστουρώσαμε, που μεθύσαμε........είναι το σπίτι που αγαπώ! Θα έχω και την μαμά της που τόσο την λατρεύω...θα είμαι καλά! Εννοείται πως θα έρχεται και η φίλη μου συνέχεια, στον άλλο όροφο μένει η μαμά της! Θα έχω και τον Λιάκο, που πιστεύω θα είμαστε μαζί!...Και αν δεν είναι αυτός θα είναι άλλος.....Όταν το κορμί μου βρεθεί εκεί που είναι το μυαλό μου κάθε μέρα, μόνο τότε θα είμαι ευτυχισμένη! Τώρα για 5 μέρες, το καλοκαίρι για ένα μήνα, σε 1 χρόνο μόνιμα........Τζένη αυτό που έχουμε εμείς δεν το έχει καμιά...κανέις. Ξέρεις εσύ! Σ'αγαπώ.Μαμά, σε ευχαριστώ για όλα!!! Ήσουν δίπλα μου σε όλα, με μεγάλωσες μόνη, με έκανες σωστό άνθρωπο.....έτσι και εγώ δε θα σε αφήσω στα γεράματα, να το θυμάσαι....Και να ξέρεις οι φωνές και όσα κάνεις μια μένα θα ανταμειφθούν και θα σε κάνω περήφανη...Καλά αργούν πολύ τα γεράματά σου, εσύ είσαι με μια ρακέτα στο χέρι όλη μέρα..και σε φυσική κατάσταση καλύτερη από εμένα μη σου πω, χαχαχα...αλλά σου λέω ρε παιδί μου........Η κόρη, η φίλη, η αδερφή σας...............Looooove you!