ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβαζω αρκετα συχνα τις εξομολογησεις και εχω να πω ότι μου αρεσει που γραφετε σχεδον ολοι για το ποσο ερωτευμενοι ειστε, ποσο πολύ σας λειπει ο/η αγαπημενος/η σας κλπ κλπ. Εγω θελω να πω κατι λιγο πιο κακο αλλα συγχωρεστε με! Ειμαι κουρασμενη και μαλλον μου φταινε όλα! Εχω να πω ότι πιανω τον εαυτο μου να σιχαινεται τους επιβατες των ΜΜΜ γιατι ο ενας βρωμαει, ο άλλος είναι θορυβωδης, ο άλλος χασμουριεται με το στομα ιπποποταμου απροκαλυπτα και πολλα αλλα που δε τα αναφερω γιατι δε θελω να κουρασω! Μετα παρατηρω το ντυσιμο και το στυλ και σκεφτομαι ότι φτιαχνετε τα νυχια σας κοριτσια και μετα δεν εχετε λεφτα και τα αφηνετε να βγει το μισο νυχι μεχρι να τα ξεβαψετε! Λειπει αυτή η αρχοντια του ωραιου, καθαρου και περιποιημενου ανθρωπου ρε παιδι μου! Και μολις τα σκεφτω όλα αυτά ηρεμω και το μετανοιωνω! Και αυριο παλι τα ιδια! Μου βγαινει μια ανεξηγητη αναγκη για.ανελεητο κραξιμο των παντων! Και ενώ το καταπνιγω παντα την άλλη μερα είναι παλι εκει… καμια συμβουλη?