3.3.2016 | 18:50
Δεν ζούσες, επιβίωνες!
Έρχεται κάποτε η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όριά σου αλλά αδιαφόρησες. Όμως τώρα κουράστηκες, βαρέθηκες· τους βαρέθηκες όλους κι όλα! Σε κάθε σου σκέψη πνίγεσαι γιατί έχεις τόσα μέσα σου, που δεν είπες τότε που έπρεπε και τα αποθήκευσες κι αυτά μαζί με τα άλλα, τα παλιά. Βουρκώνεις και με δάκρυα στα μάτια νοσταλγείς τη ζωή που πέρασε μπροστά απ’ τα μάτια σου αλλά εσύ ήσουν τόσο ηλίθια που δεν είχες τα κότσια να την αρπάξεις. (Εδώ χρειάζεται τσιγάρο και ποτό ή καφέ γιατί οι απολογισμοί είναι άγριοι.) Αρχίζεις να μετράς και όπως είναι φυσικό το μέτρημα δε σου βγαίνει, το λέει και η Μποφίλιου από το βάθος του youtube. Δεν πέφτεις από τα σύννεφα, το περίμενες! Λόγια και υποσχέσεις με το κιλό αλλά πράξεις με το ζόρι λίγα γραμμάρια. Και εσύ να γεύεσαι λίγο ενδιαφέρον λίγη στοργή λίγο έρωτα και καθόλου αγάπη… κι αυτά τα λίγα τα κρατούσες σαν πολύτιμο θησαυρό γιατί σε βοηθούσαν να ξυπνήσεις την επόμενη και την επόμενη και την μεθεπόμενη μέρα. Δεν ζούσες Μαίρη μου, επιβίωνες!