ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα τρελαθώ στ' αλήθεια το πιστεύω άμα συνεχίσω έτσι. μου λείπει, έχουν περάσει μήνες από τότε που χωρίσαμε, αλλά τώρα τυχαίνει να μένουμε πολύ κοντά και δε γίνεται να μην τον σκέφτομαι, όταν είναι τόσο κοντά μου, αλλά και τόσο μακριά μου... βρεθήκαμε, μιλήσαμε, σταματήσαμε, ξαναβρεθήκαμε, μετά πάλι τίποτα, μετά είπαμε ότι αγαπιόμαστε, αλλά δεν πρέπει να έχει συνέχεια αυτό, σταμάτησε να μου μιλάει, εγώ δεν άντεξα, του είπα ότι θέλω να τον δω, βρεθήκαμε και τελικά κοιμηθήκαμε μαζί, σταματήσαμε όμως πάλι, εγώ όμως μέσα σε μια στιγμή απελπισίας τον πήρα τηλέφωνο για να του πω τι νιώθω, αλλά απ'τον τρόπο που μου απάντησε κατάλαβα ότι δεν ήθελε να μου μιλήσει σοβαρά, καλά να μου μιλήσει σκέτο, τελικά το κλείσαμε χωρίς να του πω αυτά που ήθελα...θέλω να μάθει ότι τον λατρεύω, τον αγαπάω τόσο πολύ που ξεφτιλίζομαι εδώ και 2 βδομάδες που συμβαίνει αυτό για να τον ακούσω και να τον δω, μου λείπει, τον σκέφτομαι συνέχεια και πονάω που αυτός δε θα μου πει ποτέ να βρεθούμε, αν δεν του το πω εγώ. χωρίσαμε άσχημα, γιατί είναι χαζός, αυτή είναι μια αλήθεια και επίσης δεν σκέφτεται, αλλά θυμάμαι τις ωραίες μας στιγμές και ήταν ωραίες πράγματι, ήταν τόσο γλυκός, αλλά με ξεπέρασε, πάει τελείωσε και δε λέω να το καταλάβω.. θέλω να τον δω, δε μ'αρέσει κανένας, αν κι έχω βγει κατά καιρούς χωρίς να οδηγήσει κάπου...όλο λέω ότι δε θα τον πάρω κι όλο τον παίρνω το βράδυ που θα ήθελα να ήμασταν μαζί... οι φίλες μου, μου λένε ότι δεν πρέπει να τα κάνω όλα αυτά στον εαυτό μου και ξέρω πως αν (λέμε τώρα) τα βρίσκαμε κανένας δε θα συμφωνούσε και ούτε κι εγώ, αλλά τον θέλω... τον έχω στο μυαλό μου συνέχεια, θέλω να το μάθει επιτέλους. κάνω σαν παρανοϊκή, κάθε μέρα ακούει και κάτι διαφορετικό από μένα, αλλά η αλήθεια είναι ότι τον αγαπάω και τον θέλω.. τουλάχιστον αν βρει κάποια θα το πάρω απόφαση, αλλά ούτε κάνει κάτι με άλλες ούτε μπαίνει σε σχέση, έχει τόσα προβλήματα με τον εαυτό του να λύσει προς το παρόν...