ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικά, πόσες φορές "επιτρέπεται" σε μια γυναίκα να κάνει εκείνη την πρώτη κίνηση για φλερτ/γνωριμία με το άλλο φύλο; Μπορεί να το κάνει συνεχόμενα κάθε φορά που της αρέσει κάποιος ή είναι πιο "σωστό" - και καλά - να αφήνει τις περισσότερες φορές τον άντρα να προσεγγίσει πρώτος;Δυστυχώς κι εγώ, όπως κι οι περισσότερες ελληνίδες άλλωστε, έχω μεγαλώσει μέσα σ' ένα οικογενειακό περιβάλλον υπέρμαχο των κάθε λογής στερεοτύπων και των άγραφων κανόνων που θα "πρέπει" να ακολουθεί μια γυναίκα για να είναι "σωστή" στα μάτια της κοινωνίας μας. Έτσι λοιπόν, δεν είναι τυχαίο που τα δέκα χρόνια της ενήλικης και σεξουαλικής μου ζωής απλά περιμένω να με επιλέξει κάποιος άντρας, φτάνοντας τελικά στα σχεδόν 30 μου να έχω συνάψει μόλις 3 σχέσεις κάποιων μηνών η καθεμιά τους και μάλιστα με τους πιο λάθος άντρες που θα μπορούσα να είχα γνωρίσει. Η κύρια αιτία που έχω καταντήσει μια άβουλη στον ερωτικό τομέα γυναίκα που φοβάται να διεκδικήσει κι απλώς αρκείται στο να περιμένει να την διαλέξουν - λες κι είμαι προϊόν σε βιτρίνα μαγαζιού! - βασίζεται στο ότι έχει ποτίσει πια μέσα στο είναι μου η, από την εφηβεία μου ακόμα, φράση της μάνας μου ότι "οι γυναίκες δεν κυνηγάνε τους άντρες, τι είσαι, καμιά του δρόμου; Ο άντρας είναι ο κυνηγός κι αυτός θα σε επιλέξει για να είναι μαζί σου."Θα χαρακτηριστώ, λοιπόν, μια "του δρόμου" ή στην καλύτερη περίπτωση απελπισμένη εάν διεκδικήσω εγώ πρώτη τον άντρα που είδα/γνώρισα και μου άρεσε αντί να περιμένω να κάνει κίνηση πρώτα αυτός; Κι αν το κάνω κάθε φορά που μου αρέσει κάποιος, θα ανέβω level στην ξετσιπωσιά και θα επιβεβαιωθεί η μάνα μου για το ότι κυνηγάω τους άντρες;:-(