Και εγώ το πέρασα αυτό και ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει.απλά κάθομαι και μιλάω πολλές φορές με τον εαυτό μου και ψάχνω τρόπους να ανεβάσω την αυτοπεποίθηση μου.ντύνομαι καλά...ακόμα και με ένα ευρώ στην τσέπη μου βγαίνω έξω για μια βόλτα...κάνω γυμναστική και μερα με την μέρα βλέπω διαφορά στο σώμα μου και ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση μου...μιλάω με άτομα που αγαπώ..μπαίνω εδώ μέσα και διαβάζω τι γράφετε όλοι και προσπαθώ Όσο μπορώ να βοηθήσω και εγώ με τον τρόπο μου και χαίρομαι που μου απαντάνε πολλά άτομα είτε θετικά είτε αρνητικά...προσεύχομαι και παίρνω ψυχική δύναμη...είναι πολλά που μπορείς να κάνεις και παυεις να ασχολείσαι με τους άλλους.Ελπίζω λιγάκι να σε βοηθησα..
16.3.2016 | 14:44
Είναι κάτι μέρες
σαν σημερα που μισώ τον εαυτό μου, κι άλλες που τον αγαπώ, και αναρωτιέμαι πού θα με βγάλει όλο αυτό.Κρέμομαι απο μια κλωστή, μια ειρωνεία και τσακίζομαι, ένα σκυθρωπό πρόσωπο και γίνομαι κομμάτια και παλι ενα χαμόγελο και πετάω στα ουράνια, μια γλυκιά κουβέντα και αστράφτω, μια χειρονομία καλοσυνάτη και παίρνω δύναμη. Γιατι να εξαρτώμαι τόσο από τους άλλους; Γίνομαι ευκολα το θύμα και οταν παω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου στο ο,τιδήποτε είμαι η παράξενη. Δεν θέλω να μου πειτε οτι οι αλλοι φταίνε ή οτι δεν κανω κατι λάθος ή οτι η ζωη θα βρει το δρόμο της. Ειναι εύκολο να τα λες αυτα. Θέλω ειλικρινά να μου πειτε αν το εχετε περασει, αν το περνάτε, πώς αντιμετωπίζεται. Λοιπόν, αληθεια σας ευχαριστώ και συγνώμη για την έκταση,ήρθα μόλις απο το σχολείο και ειμαι φορτισμένη. Καλο μεσημέρι lifoπαρεούλα. ΥΓ: βγάζω και την σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου εδω, που νιωθω άνετα, τα λάθη μου θέλω να βρω και να τα διορθώσω, μην ειστε επιεικείς, χρειάζομαι μια αληθινή απάντηση
1
