ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που δε θα μαστε ποτε μαζι πια. Δε στεναχωριεμαι και δε σκεφτομαι πια ποσο πολυ ταιριαζουμε και ποσο ονειρικα πλασμενοι ειμαστε ο ενας για τον αλλο. Θα ρθει ο καιρος που παλι θα χαμογελαω γνωριζοντας οτι εισαι καπου εκει εξω και ομορφαινεις λιγο τον κοσμο γυρω σου. Ωρες ωρες νιωθω οτι κουβαλαμε ολο τον κοσμο στις μικρες μας πλατες. Ποσο παραξενα εγιναν ολα, ποσο μοιραια, ετσι ωστε ο δρομος της επιστροφης να ειναι καλα σφραγισμενος. Σε αυτο το σημειο δεν εχει νοημα να αναζητουμε τοσους ενοχους σε μας και στους αλλους. Δεν εχει πια καμια σημασια. Σημασια εχει οτι ειναι πια γεγονος η ροη των γεγονοτων και η πορεια μη αναστρεψιμη. Η ζημια εχει γινει. Μεσα σου, μεσα μου, και γυρω μας. Νιωθω οτι κραταμε τις ισορροπιες ολου του κοσμου στα χερια μας, και απο μας θα κριθει αν θα πληγωθουν τοσοι ανθρωποι η οχι. Επιλογες επιλογες επιλογες. Ολα ειναι θεμα επιλογων και αναγκων. Την αληθεια τη γνωριζουμε πια και οι δυο μας. Ομως απο αυτο το χαμο μπορουν μονο καποιοι τριτοι να μας σωσουν, γιατι καμια φορα δε θες να θυμασαι και εχεις αναγκη να κανεις μια καινουρια αρχη. Και ισως αυτοι οι τριτοι ειναι οι καταλληλοι για να γιατρεψουν τις πληγες μας και να μας πανε ενα βημα παραπερα και ενα σκαλοπατι πιο ψηλα. Οχι, δεν εχω πια απαιτησεις και αξιωσεις απο σενα. Αλιμονο. Τωρα πια ειναι αργα και δε σωζεται το παρελθον με τιποτα. Μεχρι να βρω καποιον καλυτερο σου θα παρει καποιο χρονο, αλλα ως τοτε θα συνεχισω να ζω για μενα.