ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοιτάς και εσύ τώρα μέσα από ένα παράθυρο το μαυρο που απλώνεται στην πόλη.....?Ναι ξέρω θα πεις ...είναι ο καιρός ,η επικαιρότητα,τα προσωπικά αδιέξοδα του καθενός που τον επηρεάζουν .....Μια μελαγχολία των στιγμών που όμως δεν είναι πια γλυκιά όπως παλιά που μέσα σου ένοιωθες πως κάτι θα αλλάξει....αισθάνεσαι ένα αδιέξοδο .....και θέλεις τόσο να ανοίξεις το παράθυρο ...μα δεν μπορείς....δεν βρίσκεις δύναμη.Μην βιαστείς να κρίνεις και να πείς κατάθλιψη (όλοι ψυχολόγοι γιναμε πια..).Απλά σκέψου πόσο αδύναμοι είμαστε πια απέναντι στις συγκυρίες .....πόσο δεν γελάμε από πραγματική ευτυχια...πόσο εγκλωβιστήκαμε στο δηθεν και ξεχάσαμε και το παράθυρο.....