ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πφφ..Πέρασαν 5 χρόνια από τότε που έφυγαν οι αδερφές μου από το σπίτι,και 2 από τότε που παντρεύτηκαν κ έφυγαν από την ελλάδα..Και νιώθω τόσο,μα τόσο μόνη..Νιώθω ότι έμεινα πίσω..Ξέμεινα..Φοιτήτρια,στο ίδιο σπίτι με τους γονείς μου και νιώθω τόσο μόνη πια..Νιώθω ότι δεν κολλάω και πολύ πλέον,ότι πρεπει να φύγω κι εγω. Θελω να φυγω.Ξέρεις πιο είναι το θέμα;Ότι είμαστε πολύ αγαπημενη οικογένεια -με την ευρυτερη εννοια πλέον- αλλά και πάλι εγώ νιωθω πως τώρα πια δεν έχω την οικογένεια μου..Μεγαλώσαμε,ο καθενας παίρνει το δρόμο του..Και ,ναι,λογικό είναι..Αλλά τώρα πια νιωθω πως δε μπορώ να μιλήσω σε κανεναν και να με καταλάβει..Κι αν ποτέ πάω να πω τι νιωθω,;opoion κι αν εχω απεναντι μου,μου απαντάει ότι δεν πρεπει να νιωθω έτσι,ότι έχω αδικο κι ότι δε θα πρεπε να σκεφτομαι έτσι και τρεχα γυρευε..Μόνο που αυτό με κανει να νιωθω ακομα χειρότερα..Χώρια που ,πλεον,όταν ερχονται οι γιορτες δεν ξερω που να πάω και τι να κάνω..Με τα πεθερικά της αδερφης μου και τους γονεις μας;μ αγαπάνε πολύ όλοι τους,το ξερω..Αλλά νιωθω ότι δεν κολλάω πουθενα..Πφφφ..Κι έρχονται πάλι γιορτες.Γαμώτο.