ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τι περνάω, δεν θα φερόσουν έτσι. Θα απαντούσες σε αυτό που σου έστειλα.Και ό,τι περνάω, δεν έχει να κάνει μόνο με σένα. Περνάω δύσκολα γενικά, και αν με νοιαζόσουν έστω με την "ανθρώπινη" έννοια, θα έμπαινες στον κόπο να σηκώσεις το κουλό σου και να μου σερβίρεις έστω μια ζεστή χυλόπιτα. Δεν θα με πείραζε τόσο όσο αυτό που κάνεις τώρα. Το απόλυτο τίποτα, δηλαδή. Σηκώνω πολλά φορτία εδώ και πολύ καιρό και +1 εσύ, ήρθες και μας αποτέλειωσες. Προφανώς είσαι κάργα εγωιστής και νάρκισσος, δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς όλο αυτό που "έζησα" μαζί σου. Να με κοιτάς και να λιώνουν μέχρι και τ' αυτιά σου, να ξελαιμιάζεσαι για να με κοιτάξεις, να μου πετάς υπονοούμενα και εννοούμενα...αλλά μέχρι εκεί πάντα...ποτέ δεν με διεκδίκησες ουσιαστικά. Ποτέ. Κι εγώ σαν βλάκας, σαν συνηθισμένη γυναικεία ύπαρξη, έλεγα "με φοβάται". Σκατά φοβάσαι. Απλά μέχρι εκεί ήθελες, μέχρι εκεί σου έφτανε, τόσο όσο για να τρέφεις τις φαντασιώσεις σου και να ταίζεις την αυτοπεποίθησή σου. Πάλι θα πάρω ηρεμιστικό για να κοιμηθώ. Πάλι θα κοιμηθώ σε στάση εμβρύου και θα ξυπνήσω σαν οχτάρι. Πάλι θα σκέφτομαι ηλιθιότητες. Πάλι θα προσπαθώ να βρω τη θετική πλευρά των πραγμάτων και το μόνο που θα βρίσκω θα είναι κανένα ξεχασμένο κουμπί στο κομοδίνο. Με εντυπωσιάζει πάντως που δεν έχω κλάψει. Καθόλου. Δεν μου βγαίνει κι ας τραβάω όσα τραβάω σε όλους τους τομείς. Έκλαψα μόνο για ένα λεπτό, τις προάλλες που αρρώστησα με πυρετό και νευρίασα που δεν μπορούσα να είμαι όρθια, να βγω έξω να ζήσω, κι ας ζω σε κάτι που θυμίζει φιλική κόλαση.