ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

προσπαθω πολυ να κανω τη ζωη μου να κυλησει,να κανω τις ασχολιες μου,να βλεπω δικο μου κοσμο αλλα το μυαλο μου παντα ειναι ειναι σε εκεινον.τον ειδα στον υπνο μου και λεει πηγα στο σπιτι του που μαζι το χτυσαμε και καναμε την μετακομιση και ηταν αδειο και μου ειπε ο ιδιοκτητης οτι εφυγε και πονεσε η ψυχη μου.οταν σκεφτομαι οτι στο σπιτι που μαζι φτιαχναμε και ζησαμε τοσα μπαινει αλλη μου ερχεται να κανω εμετο.αυτο που με βασανιζει περισσοτερο ειναι το πως φτασαμε ως εδω και το γιατι. το δεκεμβριο μου ελεγε να μεινουμε μαζι,τωρα ειμαστε χωρισμενοι και εκανε σχεση και με αλλη γυναικα στο ενδιαμεσο και την εφερνε και στο σπιτι που εγω φροντιζα.μου λειπει τοσο πολυ που δε μπορω να το περιγραψω ..φοβαμαι πολυ οτι ηταν αυτο που λεμε ο ερωτας της ζωης μου και νομιζω οτι ισως και για εκεινον αυτο να ημουν.τι κριμα που δε μπορω να κανω κατι αλλο για να του δειξω την αγαπη μου και να του αποδειξω οτι οντως ειμαστε ο ενας για τον αλλονδεν ειναι τραγικο που περναμε τις ζωες μας με εναν ανθρωπο και δενομαστε,και του δινομαστε και τον κανουμε κομματι μας και μετα καταληγει να ειναι ενας αγνωστος σαν ολους τους αλλους;