ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι καθε μερα στεναχωρημενη, κλαιω για ανοησιες, δεν με ευχαριστεί τπτ... Πιστεύω οτι συμβαινει γτ ειμαι σε μια σχεση που ενω φαινομενικά ειναι υπέροχη και αξιοζήλευτη δεν με καλύπτει. Είναι όμορφος, έξυπνος, μου κανει οοολα τα χατίρια αλλα δεν είμαι ευτυχισμενη. Μου βγαζει τον χειροτερο εαυτό μου το πιο καλο παιδι που θα μπορούσα να εχω. Τον βριζω και του φερομαι ασχημα για ασημαντους λογους και μετά μισω τον εαυτο μου και θελω να κανω εμετό με την ασχημια του χαρακτηρα μου.... Δεν ειμαι αυτη... Μήπως επειδή δεν ειμαι ερωτευμένη? Τον αγαπάω αλλα δεν φτάνει..... Γτ δεν τον αφήνω? Γτ ολοι μου λένε οτι ειναι ο τελειος αντρας.... Αλλα το τελειο δεν διαφέρει απο ανθρωπο σε άνθρωπο?? Αλλα τωρα που το σκεφτομαι όντως ειναι τελειος.... Ειμαι μπερδεμένη... Ισως απλά δεν θελω να ειμαι ευτυχισμένη...