ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.4.2016 | 06:04

μπουλιγκ στη δουλεια? βοήθεια!

Πως γίνεται να είσαι το δεξί χέρι της προϊσταμένης σου,να σου αναθέτει σημαντικά ζητήματα γιατί ξέρει ότι είσαι της λεπτομέρειας και μόλις τα καταφερνεις κ έχεις ξελασπωσει μόνος σου ένα ολόκληρο τμήμα να εισπράττεις νεύρα κ ψυχρότητα; Οκ, ναι για να μην παίρνω αερα,αλλά τι γίνεται όταν αυτό φτάνει στα ορια του παραλογισμου καινοταν επίσης εκείνη σε βάζει να κάνεις πράγματα που είναι δουλειά δική της? Δεννμπλεκομαι εγω δηλ. στα πόδια της για να αποδείξω ότι είμαι καλύτερη εκείνη μου το ζητάει.Μου αναθέτει κάτι δύσκολο,το καταφέρνω και την επόμενη μέρα γκαριζει για ένα άνευ επικινδυνότητας κ ουσίας λάθος! Δουλεύω σήμερα στις 9 το πρωί και είμαι ξύπνια από τις 2.30 με δεμένο στομάχι και κλάμα! Δεν θέλω να πάω στη δουλειά! Δεν αντεχω άλλον παραλογισμό. Η συμπεριφορά της εναλλάσσεται με μεγάλα διαλείμματα φαινομενικά πηγαιας αλλά όπως αποδεικνύεται δήθεν φιλικοτητας στα οποία μου ανοίγεται για δικά της προσωπικά ζητήματα,θάβει άλλους συναδελφους κτλ.Στις αρχές τη θαύμαζα και της το είπα κιόλας γιατί είναι μία όμορφη,έξυπνη και εργατική μάνατζερ που θέλει να σε μαθει πράγματα,που δεν σε υπερφορτωνει, που κατανοεί ότι χρειάζεται και μία μέρα πιο χαλαρή,πού θα σου δώσει την άδειά τις μέρες που θες κτλ. Και αυτά τα στοιχεία της είναι μάλλον που με μπερδεύουν στο να αποσαφήνιση τι συμβαίνει. Προχθες μου ζήτησε να ξεδιαλυνω ένα πολύπλοκο θέμα,μου ζητησε στη συνέχεια να ενημέρωσω όλα τα τμήματα και χθες που πήγα στη δουλειά είχε μία πασιβ αγκρεσιβ συμπεριφορά καιναλλοτε εμφανώς επιθετική με φωνές κτλ.Συγκεκριμένα χρειαζόμασταν ως υφιστάμενοι της ,διευκρινίσεις για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και τις απέφευγε με στυλ η φωνές τύπου "αχ πόσο με κουραζετε!"σε κάποια φάση παρέπεμψε συνάδελφο μου να απευθύνει τις ερωτήσεις της σε μένα,που ούτε κι εγώ ήξερα να απαντησω γιατί η ιδια ουδεποτε μας εξήγησε. Υπηρχε στην αιθουσα ενα βαρυ κλιμα λες και κάναμε κάποιο μεγάλο λάθος.Να σημείωσω εδώ ότι δεν είμαι ανταγωνιστικο άτομο και σε συζητήσεις και με εκείνη της έχω πει κομψα ότι οι θέσεις προϊσταμένων με δουλικά ωράρια δεν με ενδιαφέρει ως λαιφ σταιλ.Έχει ζήσει κανείς κάτι τόσο αντιθετικο;πως να την αντιμετωπισω?
 
 
 
 
Scroll to top icon