ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο συνειδητοποίησα ποσο πολυ αγαπώ ορισμένους ανθρώπους, ποσο μόνος νιώθω χωρίς αυτούς. Προσπαθώ και ξανα προσπαθώ να συνεχίσω μπροστά αλλα η αγάπη ειναι που με κρατάει πίσω, που δεν με αφήνει να προχωρήσω. Θα ηθελα τόσο πολυ να γυρίσει ο χρόνος πίσω, να παω στην εποχή που ολα ηταν καλα, που ήμουν στο πατρικό μου και ένιωθα ευτυχίσμενος. Νιώθω οτι θέλω να ουρλιάξω, για να μπορέσω να βγάλω απο μεσα μου όλο αυτο τον πόνο. Θέλω να βγω απο το σπιτι και να αρχίσω να τρέχω μέχρι να πέσω κάτω απο την εξάντληση και να μην νιώθω τίποτα. Οι γιατροί μου είπαν οτι υπάρχει πιθανότητα για όγκο, και ξέρετε κατι δεν ειναι αυτο που με πονάει, αλλα η μοναξιά της καρδιάς μου. Θέλω τόσο πολυ να μιλησω σε κάποιους ανθρώπους και να τους πω ποσο τους αγαπώ, οτι ακόμα και αν φύγω η αγάπη μου γι αυτούς δεν θα πάψει να υπάρχει. Ειναι τόσο δυνατή που δεν μπορούσα ουτε εγω ο ίδιος να το φανταστώ μέχρι να τους χάσω.