4.5.2016 | 22:54
.
Μπα δεν ασχολουμαι πολυ ουτε και σοβαρα, ειναι μια σκεψη που περναει που και που φευγαλεα απτο μυαλο μου οταν περπαταω στο δρομο μονη μου... Αν υπηρχε κατι αξιολογο στη ζωη μου δε θα ασχολουμουν προφανως, αφου τα ξεκαθαρα μηνυματα δε χωρουν παρερμηνειες. Ομως σε ευχαριστω για το χρονο που ασχοληθηκες να πεις αυτα τα λογακια, εισαι γλυκυτατο ατομο. Πλακα πλακα φοβαμαι οτι χωρις να το θελω ακολουθω τα χναρια του αγαπημενου θειου μου, που ηταν γοης στα νιατα του και τελικα εμεινε μονος του. Ενας υπεροχος ευφυης ταξιδεμενος φιλοτιμος ανθρωπος... Τι να κανουμε, μπορει αυτη να ειναι η μοιρα μου. Αν ειναι αυτη θα αγκαλιασω τη μοναξια μου, δεν τη φοβαμαι.Η 'δεν'
