ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν ημουνα μικρη μου αρεσε πολυ να ζωγραφιζω κουκλες ομορφες λεπτες ψηλες και με πανεμορφα ρουχα. Ηταν παραξενες, δεν ηταν οπως των αλλων κοριτσιων αλλα εμενα μου αρεζαν. Μετα λοιπον αρχιζα να βγαζω φωτογραφιες ηθελα να γινω φωτογραφος. Υστερα προτιμησα να γινω εγω το μοντελο και οχι ο φωτογραφος. Λιγο αργοτερα καταλαβα πως δεν ειναι τελικα αυτο που μου αρεσει και περασαν μερικα χρονια μεχρι να πω πως θελω να γινω κατι οταν μεγαλωσω. Ανακαλυψα την αγαπη μου για το θεατρο. Ειχαμε ενα θεατρικο στην πεμπτη δημοτικου και εκανα την νεραιδα στο μαγικο δασακι. Ολοι μου λεγανε πως το εχω πολυ και θα επρεπε να γινω ηθοποιος. Το παλευα μεχρι τελευταιας ελπιδας να με στειλουν απο τοτε σε σχολη καλων τεχνων αλλα ματαια. Η αγαπη αυτη δεν σταματησε ποτε,το παθος μου για το θεατρο επικρατει και ας σπουδαζω κατι τελειως διαφορετικο πια. Ηταν βολικο σαν επαγγελμα και εχει αμεση αποκατασταση λενε,ενω ο ηθοποιος κλαφτα χαραλαμπε μεχρι να τελειωσεις τη σχολη μεχρι να μπεις σε ενα σειριαλ η θεατρικο και μεχρι να σε μαθει ο κοσμος αν εισαι καλος. Θα εκανα τα παντα να γινω ηθοποιος και να με αγαπαει ο κοσμος για αυτο που ειμαι. Ενας ανθρωπος πιστευω πως ειναι καλος σε πολλα,αλλα σε ενα πραγμα εχει ταλεντο. Ε ναι λοιπον,εγω εχω στην υποκριτικη και ας ειναι η ζωη μου μπαχαλο θα συνεχισω να ονειρευομαι πως μια μερα θα γινω μια γνωστη στον κοσμο ηθοποιος που θα παιζω σε θεατρα και κινηματογραφους. Με θυμαμαι απο 5 ετων να κανω διαφορους αντιρικους και γυναικιους ρολους απο παιδικα η ταινιες-σειριαλ. Ειμαι γεννημενη για αυτο το ξερω καλα. Μα τι αδικος που ειναι αυτος ο κοσμος τελικα. Να ξερεις τι σου αρεσει να το κατεχεις και να μην μπορεις πρακτικα να το κανεις. Δεν περιμενω τιποτα απο το ‘συμπαν' δεν μου χρωσταει τιποτα! θα τα κανω ολα μονη μου,λιγη υπομονη χρειαζεται λιγη ακομη, να τελειωσω την τωρινη σχολη μου και να παω δραματικη σχολη και να κανω το ονειρο μου πραγματικοτητα. Οσο απαισιοδοξα και αν ειναι τα πραγματα μερικες φορες αν δεν πιεσεις τον εαυτο σου δεν γινεται τιποτα… Για αυτο μη σταματας να πιεζεις!!