8.5.2016 | 23:51
αγαπη μου...
2ο βραδυ χωρια σου και λιωνω...πινω απτο απογευμα για να μη τηλεφωνησω και σου πω ποσο ποναω...και πεφτω στο κρεβατι και μυριζει το αρωμα σου παντου... Τρελενομαι δεν εχεις ιδεα τη διψα νιωθω εστω και για 5 λεπτα να σε αντικρισω. Ποναω καρδια μου,ποναω αλλα θα αντεξω γιατι το να σε χωρια μου σε βοηθα..ετσι ειπες πως σε βοηθα. Ποσο ευχομαι να μη σε βοηθα. Πρωτη φορα νιωθω ετσι,μπεσα. Σαγαπαω και συγγνωμη που εγινα τοσο πιεστικη. Αλλα δε ηξερα,δε μου πες. Μονο με εκανες στην ακρη. Γαμωτο ποσο θα θελα να σαι εδω να σε παρω μια αγκαλια κ απλα να σε σφιξω κ να παγωσει ο χρονος...!
