ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και να ρουφήξω ήλιο και φως, να περπατάω, να τρέχω, να τραγουδώ, να σε κρατώ από το χέρι...θέλω να γυρίζουμε τα σοκάκια με τις βουκαμβίλιες, αυτά τα ηλιοφώτιστα, με τις γριούλες στα σκαλοπάτια να κουτσομπολεύουν και να μαλώνουν τα παιδιά με τις μπάλες...αυτά, ξέρεις, τα βρίσκεις κάπου μέσα στην καρδιά σου...Εκεί θέλω να σεργιανίσουμε και να χορέψουμε πάνω στα βότσαλα με ένα κοκτέιλ καρπούζι στο χέρι...θέλω να απαθανατίσουμε το ηλιοβασίλεμα, να μείνει για πάντα χαραγμένο στο βλέμμα μας. Να ξαπλώσουμε στην άμμο και να στοχεύουμε στα σύννεφα με την παιδική μας σφεντόνα, που δε σκοτώνει φτερά, δεν εκσφενδονίζει πέτρες, μα σφηνώνει όνειρα σε μαγκωμένες συνειδήσεις και παγιδεύει ελπίδες. Κοίτα, η καρδιά μου λαμπυρίζει κάτω από το αραχνιασμένο πέπλο...κι αυτό είναι που με βασανίζει, όχι το ότι δεν έχω πόδια να περπατήσω, το ότι γεννήθηκα μπαλαρίνα...Δε θα καταστρέψω άλλο τον εαυτό μου, δε θα παρασύρω κι εσένα στον πνιγμό μου, ξέρω, βλέπεις, να κολυμπώ, την πίστη μου έχασα...