ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογούμαι ότι τώρα που ξαναδιαβάζω το σχόλιό μου, φαίνομαι πολύ πιο απότομη απ' ότι ειχα σκοπό συγνώμη. Μη νομίζεις κι εγώ το έχω σκεφτεί ότι μπορεί και να γινόμαστε κουραστικοί καμιά φορά... Όμως θυμάμαι οταν δεν ειχα λογαριασμό μου άρεσε πάντα να κατεβαίνω στα σχόλια και να διαβάζω κι αν απλά δε μου άρεσε κάτι ή δεν έβγαζα νόημα απλά έφευγα. Επίσης ακόμα και τώρα δε διαβάζω ολες τις εξομολογήσεις, πολύ σπάνια, συνήθως προτιμώ όσες είναι μικρές, όσες εχουν πιασάρικο τίτλο, όσες με κερδισει η τελευταία φράση κλπ κλπ...Θέλω να πω είναι επιλογή του καθενός εδώ μέσα το τι θα κάνει, τι θα διαβάσει και σε τι απλά θα κάνει skip. Μένω σε μια πόλη που για να δω την παρέα μου πρέπει να κάνω τάμα λόγω απόστασης, υποχρεώσεων, απουσιών... Κι αυτές τις μέρες αλήθεια δεν είμαι καλά και το μόνο που μου κρατούσε παρέα και με έκανε να χαμογελάω είναι να είμαι εδώ. Μόνο εδώ δε ένιωθα να γίνομαι φορτική στους άλλους και τώρα να, πάει κι αυτό. Συγγνώμη λοιπόν αν σε κούρασα και συγγνώμη αν άθελά μου εξέφρασα μια ειρωνεία παρά πάνω. Μπορεί να είμαι πολλά, αλλά κακιά δεν είμαι όχι.Τα φιλιά μου (όντως)...