18.5.2016 | 10:36
Νιώθω άσχημα αλλά...
Η αλήθεια είναι πως από μικρή επειδή έτρωγα πολύ ξύλο από την μητέρα μου σε σημείο να βγάζει το άχτι της άσχημα. Όχι όπως όλοι λένε μια ξυλια. Και για ώρες και ξαναερχοταν επειδή μπορούσα να μάθω απέξω πράγματα και επειδή επίσης είχε γκομενο και έμαθα κλπ ο πατέρας μου έλειπε σε μετάθεση κ όταν γύρισε πάλι μετά από 2 χρόνια δεν κατάλαβε ποτέ ότι τν απατουσε. Τώρα είναι εμμηνοπαυση κ δεν σκέφτεται το σεξ. Αλλά κατά ένα περίεργο λόγο νιώθω άσχημα που όταν έχει θέμα η μάνα μου κ πονάει δεν νιώθω κάτι. Αν φύγω από το σπίτι για μια εβδομάδα μπορώ να μην δώσω σημάδι ζωής κ με σκοτώνει που μαι έτσι. Φοβάμαι μην είμαι ψυχοπαθης αλλά δεν μπορώ να αισθανθω κάτι. Προσποιουμαι την αγάπη. Βλέπω την κακία της κ την αδικία κ την δειλια της στο κομμάτι να πει ότι δεν θέλει να ναι με τον πατέρα μου γτ δεν νιώθει κάτι για αυτόν κ μου την δίνει. Επίσης σκέφτεται μόνο το χρήμα κ κάθεται κ για αυτό γτ μόνη θα ταν δύσκολα. Γενικά είναι φοβερά εγωιστρια κ όταν έλειπε καιρό χαιρόμουν τόσο πολύ κ όταν γύρισε απλά δεν ένιωθα τίποτα ιδιαίτερο ούτε ότι μου λειψε. Δεν ξέρω γιατί.. το μόνο άτομο που αγαπάω σε αυτό το σπίτι είναι η μικρότερη αδερφή μου κ μπορώ να νιώθω άνετα μαζί της.