ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κι ομως περασαν κιολας 7 μηνες που δεν ειμαστε πια ζευγαρι.. 5 χρονια σχεδον ημασταν μαζι, μιλουσαμε καθε μερα, βρισκομασταν καθε μερα, ερχομουν σπιτι σου και βλεπαμε ταινιες, τρωγαμε ο,τι μας κατεβαινε στο κεφαλι, πηγαμε μαζι τις πρωτες μας διακοπες και τις δευτερες και τις τριτες..απειρες στιγμες μαζι σου και το απειρο δεν ειναι υπερβολικο στη δικη μας περιπτωση.. ξεπερασα τον εαυτο μου, με εκανες να μαθω καλυτερα εμενα και ποσα πραγματα μπορω να κανω.. με εμαθες τι ειναι ο ερωτας και η αληθινη αγαπη, να προσεχεις τον ανθρωπο σου, να τον φροντιζεις, να τσακωνεσαι μαζι του τη μια στιγμη και την αλλη να κλαις στην αγκαλια του..βλεπεις μεγαλωσα μαζι σου κι εσυ μαζι μου, εγω ημουν 16 κι εσυ 18.. εχουμε χωρισει ναι, αλλα ακομα και τωρα βρισκομαστε που και που για να πουμε τα νεα μας, φιλικα, ομως αργα ή γρηγορα ερχεται το φιλι, αυτο που και οι δυο ξερουμε τοσο καλα και που παντα θα το ζηταμε..σε αγαπω πολυ κι εσυ το ιδιο ομως δε μπορουμε να συνεχισουμε μαζι, δεν γινεται, οταν ειμαστε για πολυ καιρο μαζι πια δεν περναμε καλα,το προσπαθησαμε αλλωστε.. σπαμε ο ενας τα νευρα του αλλου.. πραγμα ανεξαρτητο απο την αγαπη.. θυμαμαι τις πρωτες μερες του χωρισμου μας, ανυποφορες, ειχε μεινει η καρδια μου μιση, το ενιωθα, πονουσα, δεν γινοταν να ζω χωρις εσενα, εκλαιγα μονη μου συνεχεια, ακομα κι εξω..θυμαμαι χαρακτηριστικα να βρισκομαι σε ενα πολυκαστημα και να τρεχουν τα ματια μου ανεξελεγκτα..καθε χωρισμος ειναι ενας μικρος θανατος, λενε και οι συμβουλες ολων ''με τον καιρο θα φτιαξουν τα πραγματα, στην αρχη ειναι δυσκολα'', πραγματι με τον καιρο τα πραγματα καλυτερευσαν, εμαθα να ζω χωρις εσενα, ανακαλυψα τον εαυτο μου απο την αρχη..υπαρχουν ομως αρκετες στιγμες που σε σκεφτομαι, τι ωραια, λεω, που θα ηταν να πηγαιναμε μια βολτα στο βουνο να δουμε την θεα, να παμε για μπανιο στην θαλασσα αφου ζεστανε ο καιρος, αλλα δε μπορω να τα ζησω πια αυτα μαζι σου και ποναει ακομα και τωρα..συμφωνησαμε να μην ξαναβρεθουμε γιατι δε μας κανει καλο, πως αν εχουμε καποιο θεμα να μιλαμε μονο στο τηλεφωνο..θελω τοσο πολυ να ερθω να σε παρω με το αυτοκινητο και να παμε οπου μας βγαλει, να ζησουμε ο,τι στερηθηκαμε, να γελασουμε οπως παλια, να κοιτιομαστε μονο, καποτε αυτο αρκουσε, θυμασαι;