4.6.2016 | 12:29
Κι όμως δεν έχω δικαολογία.
Όλα τα βλέπω καιρό τώρα. ΟΛΑ!!!Δικά μου όνειρα,δυσανάλογα μεγάλα των "δυνατοτήτων μου".Απαιτήσεις και όνειρα των άλλων από εμένα,που υπερτροφοδοτούσα,γιατί μου έδιναν λόγο και δύναμη να υπάρχω σ'ένα κόσμο σάπιο.Αγάπη που μου τάξανε κι ύστερα με ξέχασαν... Μόνο εγώ φαίνεται έζησα αυτόν τον έρωτα,που καθόρισε για πάντα τη ζωή μου.Λόγια...Ατέλειωτα λόγια που εισέπραξα,αντί για πράξεις που θα αποδείκνυαν του λόγου το αληθές!!!Όση κι αν είναι η αντοχή μου,έρχεται μια στιγμούλα,εκεί μέσα στα χρόνια σκοτάδια μου,που ψάχνω απεγνωσμένα λίγο ΦΩΣ.Δεν θα'θελα στο φινάλε της ζωής μου, ν'αναρωτηθώ :τί στο καλό,την έκανα την ανεπανάληπτη ζωή μου;