9.6.2016 | 23:19
-
Σταυράκη αγόρι μου, έκανες ότι έκανες, έπαιξες εκ του ασφαλούς, έβγαλες άδικα τις παράνοιές σου κι έπειτα αποφάσισες ν' αποχωρήσεις. Σε μια από τις δυσκολότερες εποχές της ζωής μου, αποφάσισες να εξαφανιστείς κι εγω "φωνή βοώντος εν τη ερήμω" να αναζητώ έστω έναν λόγο παρηγοριάς από ΄σένα. Ούτε ένα αντίο δεν μου αξίωσες. Τώρα μην με κοιτάς μες τα μάτια. Αν ξέρεις τί θέλεις, έλα να μου το πεις. Εγώ τις απόπειρές μου τις έκανα. Είμαι ένας άνθρωπος πονεμένος, μοναχός κι ευαίσθητος. Πασχίζω με όλες μου τις δυνάμεις να ισορροπώ τις δυστυχίες μου. Αν είσαι ο άνθρωπός μου, έλα ν' ανοίξουμε επιτέλους τις ψυχές μας.Αν δεν είναι γνήσιο κ αληθινό αυτό που νιώθεις, άσε με στον αγώνα μου..Μην ξανάρθεις.. Θέλω να σε ξεχάσω.