Δεν είμαι μόνη μου έχω οικογένεια εδώ πλέον. Δεν υπάρχει το ενδεχόμενο να γυρίσω γιατί έχω πια 2 μικρά παιδιά. Έχω οικογένεια, είμαι ευγνώμων που έχω ένα σπίτι και δύο όμορφα παιδάκια, σε μια χώρα που προσφέρει συνέχεια ευκαιρίες... Απλά ίσως με πιάνει νοσταλγία. Ίσως μου λείπουν οι δικοί μου που δεν έχουν δει ακόμα τα παιδιά μου λόγω οικονομικών δυσκολιών. Ίσως είναι το ότι μόλις έφυγα από την Ελλάδα, ήμουν έγκυος και άφησα πίσω και την ξεγνοιασιά μου και έχω την αυταπάτη ότι βρίσκεται ακόμα εκεί. Ή απλά μου λείπει η πατρίδα μου! Όπου και να είναι η ξενιτιά τελικά, είναι ξενιτιά... Και μερικές φορές είναι πίκρα.
13.6.2016 | 14:21
Βαριέμαι
Εδώ και 2 χρόνια έχω μετακομίσει σε μια χώρα και δεν έχω όρεξη για τίποτα. Βαριέμαι τα πάντα. Απλά κάθε μέρα περνάει με μια ρουτίνα και τίποτα ουσιαστικό δεν συμβαίνει νιώθω ότι δεν είμαι καλά ψυχολογικά και ο,τι και να κάνω πάντα θα δουλεύω για να πληρώνω λογαριασμούς και να διασκεδάζω 10 μέρες το χρόνο. Πλέον ούτε 10. Καμιά. Όσα λεφτά και να βγάζω δεν φτάνουν για τίποτα. Ακρίβεια και έλεγχος στα πάντα. Τ όνειρο μου για ταξίδια έχει... ταξιδέψει μόνο του και με ξέχασε πίσω. Μια αυτό λύπηση να το πω, κατάθλιψη, δεν ξέρω... και η χώρα είναι πολύ καλή με προνόμια κλπ αλλά αισθάνομαι ότι έχω αφήσει τον εαυτό μου πίσω στην Ελλάδα. Ότι έφυγα και ξέχασα την καρδιά μου και την ενέργεια μου πίσω. Και συνεχώς σκέφτομαι να φύγω, να τα παρατήσω όλα και να γυρίσω πίσω. Απλά βαρέθηκα. Τα πάντα.
1