ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα αποχαιρετήσαμε την τελευταία από τα αδέρφια του παππού μου και έκλεισε ο κύκλος. Αισθάνομαι πως ανήκω σε ένα δέντρο του οποίου οι ρίζες έχουν χαθεί και κάθε φορά που χάνεται κάποιος, θυμάμαι όσους έφυγαν και με πιάνει το παράπονο. Θα ξανακούσω τις λέξεις παππούς και γιαγιά από τα παιδιά μου, αν αποκτήσω ποτέ. Προσπαθώ να φέρνω αναμνήσεις συχνά στο μυαλό μου, γιατί φοβάμαι μην σας ξεχάσω. Ακόμα έχω την μυρωδιά της ναφθαλίνης στα ρουθούνια μου και όποτε θελήσω να την επαναφέρω, πηγαίνω και μυρίζω την κουβέρτα που μου έπλεξες γιαγιά μου με το βελονάκι σου. Σας αγαπώ και θα σας έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου σαν φυλαχτό. Η εγγόνα σου.