20.6.2016 | 16:52
Το μέτρημα
Τους ανθρώπους της ζωής σου εύχομαι να μπορείς να τους κρατάς και αυτοί που είναι παρόντες ναι είναι πραγματικά παρόντες, εκεί, κοντά, δίπλα σου κι όχι κοινόχρηστοι, ξένοι που άφησαν σκόνη…Εγώ παρόλο που θα είμαι στους απόντες θα είμαι ΠΑΡΟΥΣΑ γιατί έτσι έμαθα… να ζω με το αίσθημα. Δεν ήθελα να είμαι περαστική. ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΕΛΕΞΑ ΕΓΩ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ! Και αυτό είναι απάντηση στην ερώτηση που μου έχεις κάνει τόσες φορές, γιατί αφού αισθάνομαι έτσι κι αφού έχω πληγωθεί τόσο πολύ, γιατί επιμένω να προσπαθώ. Γιατί ήρθα για να μείνω κι όχι να φύγω πριν γίνω Σου εύχομαι στο τέλος όταν θα κάτσεις να μετρήσεις τους ανθρώπους της ζωής σου να μη χαθείς στο μέτρημα και τελικά σου μείνουν «λίγοι», λίγοι στην ουσία τους όχι στην ποσότητα, γιατί η μοναξιά, όσο κι αν επείγει, τελικά πονάει η ριμάδα κι αφήνει μεγάλη ανοιχτή πληγή…https://www.youtube.com/watch?v=kjhGB85k9oU
