3.7.2016 | 00:32
-
οι ανθρωπινες σχεσεις ειναι δυσκολες. Απο παντα ηταν.Οσο περναει ο καιρος απλα ο καθενας καταλαβαινει και κατανοει διαφορετικα αυτην την δυσκολια. Για μενα πλεον απλα ο καθε ανθρωπος παλευει με την ζωη του. Πνιγετε και προσπαθει να ακολουθησει την πορεια που του μαθανε. ισως οικογενεια δουλεια κλπ κλπ. Ειναι πολυ δυσκολο να εισαι εσυ. Δεν μπορω να κατηγορησω πλεον καμια πρωην και καμια που μπορει να ερθει καποια στιγμη στην ζωη μου οτι και να μου κανει. δυστηχως πλεον δικαιολογω τα παντα και δυστηχως πλεον καταλαβαινω πως παντα εφταιγα καιθα φταιω και εγω. ειναι πολυ δυσκολο να κανεις μια σχεση επειδη θες και οχι επειδη εχεις αναγκη . Ειναι πολυ δυσκολο να φτασεις σε ενα σημειο να πεις οτι εισαι ενταξη με τον εαυτο σου και να βρεις κατι παρομοιο. οποτε ξεπερνοντας ολα αυτα τα μπορει εγωιστικα ζητηματα η ερωτηση μου ειναι η εξης.για πιο λογο πλεον κανεις δεν αφηνει τον αλλον να τον πληγωσει.γιατι τοσο φοβος... γιατι τοσο εγωισμος στο να πληγωθεις εσυ και δεν σκεφτεσε οτι οσο πληγωθει θα πληγωσεις. γιατι κανεις εχει ξεχασει πως η αγαπη ερχετε οταν ματωσει πρωτα ο ενας και μετα ο αλλος. και δεν μιλαω για προσβολη η απατη.. μιλαω για πιο ψυχικα πραγματα.