ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι να μάθει να ζει άγρια. Όταν λέω άγρια, δεν εννοώ όπως και δήποτε να καπνίζει, να μεθάει, να πηγαίνει με όποιον βρει ή να κάνει skydiving ξέρω΄γω, αλλά να είναι ελεύθερος... Να κάνει αυτό που θέλει και όχι αυτό που περιμένουν οι άλλοι. Να μην λέει ψεύτικες συγγνώμες, να μην χαρίζει ψεύτικα χαμόγελα, να μην προσποιείται για να κερδίσει κάτι (αποδοχή, συμπάθεια, χάρες κλπ). Να λέει αυτό που σκέφτεται όπως το σκέφτεται, αν θέλει να φωνάξει να φωνάζει, αν θέλει να κλάψει να κλαίει. Οι ''άγριοι'' άνθρωποι, δεν είναι δέσμιοι των προσδοκιών και των κανόνων της κοινωνίας μας, διαλέγουν τις δικές τους αξίες και κανόνες. Η διαφορά ανάμεσα σε εμάς και αυτούς, είναι πως δεν προσπαθούν να γίνουν αποδεκτοί, αλλά προσπαθούν με αφοσιώση να βρουν ένα μέρος που να είναι ήδη αποδεκτοί. Ακόμη δεν φοβούνται.... Όχι βασικά φοβούνται ...Ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι μήπως χάσουν την ελευθερία τους. Δεν φοβούνται μήπως μείνουν χωρίς δουλειά ή χωρίς σχέση, δεν φοβούνται μήπως χάσουν κάποιον φίλο. Τρέμουν όμως μήπως προδώσουν τον εαυτό τους. Σέβονται την προσωπικότητα τους, τις σκέψεις τους, τις επιθυμίες τους, τα συναισθήματα και δεν προσπαθούν να μπουν σε καλούπια. Ακόμη δεν αγχώνονται. Έχουν χωνέψει το γεγονός πως δεν μπορούν να ελένξουν τα πάντα και έτσι έχουν το στυλάκι ''ότι βρέξει ας κατεβάσει''. Και αυτό που τους κάνει ακόμη πιο ξεχωριστούς, είναι η δίψα τους για περιπέτεια. Βλέπουν την ζωή σαν ένα παιχνίδι. Όσο δυσκολεύει η πίστα, τόσο πιο ενδιαφέρον γίνεται και τόσο πιο πολύ κολλάς. Οι δυσκολίες για αυτούς είναι απλά ένα επίπεδο που πρέπει να περάσουν. Είναι μονίμως σε κίνηση και η ζωτικότητα τους φωτίζει τα πάντα γύρω τους. Ο τρόπος που προσεγγίζουν την ζωή είναι ειλικρινά αξιοθαύμαστος. Ακόμη νομίζω πως είναι και ο πιο σωστός, αυτός που τελικά οδηγεί στην ευτυχία.