28.7.2016 | 15:15
Πονάω Γιαγιά . . .
Πως να ξεχάσω εκείνη την μέρα . ?Κάθε βράδυ που κλείνω τα μάτια μου η ίδια εικόνα . . Εσύ , ξαπλωμένη δεν μου μιλάς , δεν με κοιτάς , δεν λες σε όλους ήρθε η αγγονιά μου , δεν μου ζητάς νερό . . . Θυμάμαι μόνο να φωνάζω , μα δεν με ακούς ? ? Άνοιξε τα μάτια σου Γιαγιά , εδώ είμαι δίπλα σου , πες μου πάλι πως μ’αγαπάς , γιατι μου το έκανες αυτο Γιαγιούλα μου ? Γιατί με άφησες ? Δεν ήθελα να το πιστέψω , δεν μπορεί να είναι αλήθεια , η δική μου Γιαγιά που είναι όλη μου η ζώη να με άφησε . . Για αυτο μου είπες πάλι πόσο πολύ με αγαπάς και μου έδωσες την ευχή σου ? Το Ήξερες ? Είναι μια Ημερομηνία που δεν θα ξεχάσω ποτέ , 2 Αυγούστου 2015, η χειρότερη της ζωής μου . . Κ τώρα Ένα χρόνο μετά η πληγή αυτή είναι ίδια ακριβώς , δεν έχω σταματήσει να σε σκεφτομαι . . Πόσο πολύ μου λείπεις , Τα όμορφα ματάκια σου , το χαμογελό σου , το γέλιο σου , τα λόγια σου , η αγκαλιά σου , το αρωμά σου , οι κουβέντες μας , τα μυστικά μας , τα Σάγαπώ σου . . Θυμάσαι Γιαγιά ? Ερχόμουν τα μεσημέρια στο κρεβάτι σου , ξάπλωνα δίπλα σου και μιλούσαμε , τι όμορφα που ήταν . . Που Πάντα θα έβρισκες κάποια δουλειά να κάνω , όσο και να γκρίνιαζα δεν μπορούσα να σου χαλάσω χατίρι , Αφού ήσουν είσαι και θα είσαι όλη μου η ζωή . .Όμως και τώρα έρχομαι στο νέο σου σπίτι , σου ανάβω το καντήλι σου ,σου έχω παντού λουλούδια που τόσο αγαπούσες και σου μιλάω , ξέρω οτι με ακούς. . μη κοιτάς που τώρα κλαιω , απο μόνα τους φεύγουν δεν μπορω να τα κρατήσω , δεν θέλω να τα κρατήσω , δεν φταίω εγώ γιαγιά , είναι που μου λείπεις πολύ. . Απο την μέρα που έφυγες κάθε φορά που βλέπω μία γιαγιά , νομίζω πως είσαι εσύ και θέλω να βάλω τα κλάμματα , αν έμενες γιαγιά , αν ήσουν ακόμα εδω δεν θα ζήταγα πολλά , ,μόνο να μεγαλώνω δίπλα σου . . Γιατί πονάει η απουσία σου πολύ. . Σου χρωστάω όμως ένα μεγάλο Ευχαριστώ γιατι έδωσες στην λέξη Γιαγιά το πιο γλυκό νόημα. . Σ’αγαπάω Πολύ Γιαγιούλα Μου Αγαπημένη . .