Καλώς τις δέχτηκες τις κρισούλες! Δεν ξερω αν ξεπερνιούνται εντελώς, πάντως πρέπει να βρεις έναν τρόπο να συμβιώσεις μαζί τους. Ήταν μια χρονιά που δεν έκατσα ούτε ένα δευτερόλεπτο. Έκανα 3 δουλειές ταυτόχρονα με μεταπτυχιακό. Πήγαινα, κυριολεκτικά, αυτό που λέμε γαμιώντας. Μόλις τελείωσε λοιπόν το παλούκι, μου εμφανίστηκαν κι εμένα. Άγχος μου είπαν. Μα τι άγχος και κουραφέξαλα; Μια χαρά ήμουν, πώς γινόταν να μου μιλάνε για άγχος; Δεν μπορούσα να το καταλάβω και να το αντιληφθώ. Κάθε βράδυ πέθαινα και κάθε πρωί ήμουν μια χαρά. Έκανα τα πάντα, ακόμη και με ουλτρεξ λούστηκα, αλλά αυτές εκεί. Τυπικές στο ραντεβού τους. Μέχρι που ένα βράδυ που έπεσα για ύπνο το ένιωσα, πάθαινα πάλι κρίση.Δε γαμιέται; είπα. Αν είναι να πεθάνω, ας πεθάνω. Δε θα χάνω εγώ τον ύπνο μου. Για εμένα αυτό ήταν. Εκεί σταμάτησαν οι κρίσεις. Δεν είναι ότι δε με ξαναέπιασαν. Απλά τώρα δε με νοιάζει. Προσπάθησε όσο μπορείς να είσαι ήρεμος/η. Να θυμάσαι πως είμαστε πολλοί :) .ι
2.8.2016 | 23:50
...
έχω κρίσεις πανικού.πάρα πολύ άγχος....αισθάνομαι οτι δεν υπάρχει ελπίδα για το αύριο.απλώς περνάει ο καιρός με πολύ άγχος.και μέτρημα,κ φτου από την αρχή..άγχος..
1