ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως μπορείς να είσαι πιστή σε ένα αγόρι να έχεις μάτια μόνο γι αυτόν και εκείνος τελικά να είναι καθίκι; Θέλω επιτέλους να είμαι ήρεμη και ευτυχισμένη. Ζητάω πολλά; Ήμουν με ένα παιδί για 6 μήνες χωρίσαμε τον Ιούνιο, εγώ είμαι 19 και το αγόρι αυτό είναι 25 και ενώ στην αρχή ήταν καλός μαζί μου στην πορεία διαπίστωσα έναν άλλο του εαυτό. Τον αγάπησα πολύ. Με θεωρούσε δεδομένη και είναι κάτι που δεν μου άρεσε εξ αρχής. Βγαίναμε για καφέ, πηγαίναμε σε μπαράκια και ενώ δεν ντύνομουν προκλητικά οι περισσότεροι άντρες με κοιτούσαν. Στην αρχή δεν έλεγε τίποτα και δεν είχα παρατηρήσει και εγώ κάτι. Πως ρίχνεις μια ματιά σε έναν άγνωστο έτσι ακριβώς με κοιτούσαν και εμένα. Μετά από 2 μήνες αφότου γνωριστήκαμε άλλαξε. Μου μιλούσε πότε γλυκά και πότε απότομα. Δεν άντεχα άλλο αυτά τα σκαμπανεβάσματα και του είπα ότι δεν αντέχω και θέλω να ηρεμήσω. Μια φορά που βγήκαμε και είδε έναν που με κοιτούσε επίμονα πήγε και του. Μπήκαν 4-5 άτομα στην μέση και τους χώρισαν εκεί είπα τέλος. Με αγκάλιασε και μου είπε ότι με αγαπάει και ότι δεν θέλει να με χάσει. Αρχές Μαΐου γνώρισα ένα παιδί στην σχολή μου. Βγήκαμε αρκετές φορές και συζητούσαμε τις περισσότερες φορές θέματα για την σχολή μας. Στην συνέχεια μου ανοίχτηκε και μου είπε ότι πέρασε δύσκολες στιγμές και ότι έπεσε σε κατάθλιψη. Με έκανε να τον συμπαθήσω είχε τον τρόπο του. Δεν είχε δόλο ούτε πονηριά στο βλέμμα του γιατί μιλούσε με την καρδιά του. Σε μια από αυτές τις φορές που βγαίναμε ένας φίλος του φίλου μου μας είδε που καθόμασταν και συζητούσαμε με το παιδί από την σχολή μου. Το προαίσθημα μου μου έλεγε ότι κάτι θα γίνει γιατί ξέρω ότι οι παλιοπαρέες του φίλου μου είναι τσιράκια του και του λένε τα πάντα. Δεν είμαι σίγουρη αλλά μπορεί να έχει βάλει κάποιον για να με παρακολουθεί. Την επομένη της συνάντησης είχαμε μάθημα και ήρθε από το σπίτι μου για να πάμε μαζί. Κατέβηκα και πήγαμε μαζί για την σχολή μου. Με την άκρη του ματιού μου είδα δυο φάτσες να μας κοιτάνε. Γύρισα το κεφάλι μου και του είπα να πάμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην σχολή μας γιατί θέλω να δω και καλά κάτι σημειώσεις. Για καλή μου τύχη δεν μπήκαν μέσα αλλά εγώ δεν είχα ησυχάσει. Το μάθημα τελείωσε και προσφέρθηκε να με πάει μέχρι το σπίτι μου. Του είπα ότι δεν χρειάζεται και ότι μπορεί να τον έπαιρνα τηλέφωνο το βράδυ να πηγαίναμε καμιά βόλτα. Πήγα στο σπίτι μου ξάπλωσα και κατά τις 9 το βράδυ τον πήρα τηλέφωνο. Δεν μου το σήκωσε και τον ξανά πήρα ένα τέταρτο μετά. Μου φάνηκε παράξενο γιατί πάντοτε απαντούσε στα τηλεφωνήματά μου. Είδα ότι δεν με πήρε και βγήκα με μια φίλη μου για ένα ποτό. Την επόμενη μέρα περίμενα να με πάρει τηλέφωνο αλλά δεν με πήρε ούτε τότε. Πίστευα ότι θα τον έβλεπα στην σχολή αλλά ούτε εκεί ήταν. Την επομένη το πρωί χτύπησε το θυροτηλέφωνο του σπιτιού μου. Ασυναίσθητα άνοιξα γιατί εκείνη την ημέρα περίμενα ένα δέμα από την μάνα μου. Χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μου και κοίταξα από το ματάκι. Ήταν ένα παιδί 2 μέτρα και βάλε άγνωστος. Μου είπε πως ήταν ο αδερφός του παιδιού που ήμασταν στην σχολή μου. Του άνοιξα και του είπα ότι έχω να τον δω 2 μέρες. Ήταν αρκετά οξύθυμος. Μου είπε ότι ήταν στο νοσοκομείο. Δεν ήθελα να το πιστέψω. Χωρίς να το αναλύσουμε τι και πως τρέξαμε για το νοσοκομείο. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και τον είδα. Τα έχασα. Είχε σπασμένο αγκώνα, χτύπημα στο κεφάλι, μαυρισμένο μάτι, σκίσιμο στο φρύδι και κάτι σαν φιλτράκι στο εσωτερικό της μύτης. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Αμέσως το μυαλό μου πήγε στο φίλο μου αλλά ποιος άλλος θα μπορούσε να κάνει κακό σε έναν τέτοιον άνθρωπο. Για όση ώρα ήμουν στον θάλαμο δεν άνοιξε τα μάτια του και αμέσως το μυαλό μου πήγε στο κακό. Ο αδερφός του με είπε ότι είχε ένα αιμάτωμα στο εξωτερικό της κεφαλής και ότι θα ανακτήσει τις αισθήσεις του σε λίγη ώρα. Μετά από μια αναμονή 2,5 ωρών συνήλθε. Αφού μίλησε με τον αδερφό του, τον πατέρα του και την μάνα του μπήκα και εγώ να τον δω. Με ρώτησε τι κάνω και πως είμαι. Πως πάνε τα μαθήματα και να του κρατάω σημειώσεις. Μου μιλούσε σαν να μην έγινε τίποτα λες και τον βρήκα έξω στον δρόμο τυχαία και τα λέγαμε. Του ζήτησα να μου πει ποιος το έκανε. Μου είπε ότι έπεσε από τις σκάλες αλλά δεν τον πίστεψα. Δεν μπορεί το μαυρισμένο μάτι να γίνει από ένα πέσιμο στις σκάλες. Του είπα ότι θα πάω στην αστυνομία και θα δηλώσω ότι ξυλοκοπήθηκε. Μου είπε ότι αν κάνω κάτι τέτοιο τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Το συμβάν έγινε μέσα Μαΐου και από τότε το παιδί αυτό δεν μου έχει μιλήσει. Είμαι 100% πεπεισμένη πως πίσω από αυτό βρίσκεται το αγόρι μου. Πήγα σπίτι του και τον βρήκα του έχωσα 2 σφαλιάρες και του ζήτησα να μου πει τι έκανε στον παιδί από την σχολή. Μου είπε ότι δεν ξέρει τίποτα και ότι δεν πείραξε κανέναν. Τον έφτυσα στα μούτρα και σηκώθηκα έφυγα. Το σπίτι που νοίκιαζα το άφησα και νοίκιασα σε άλλη περιοχή. Πολύ θα ήθελα να μου πει το παιδί πως έγινε αλλά δεν μιλάει. Τι φοβάσαι επιτέλους; Πλέον είσαι ασφαλής. Είναι τόσο δύσκολο να είμαι ήρεμη και ευτυχισμένη ταυτόχρονα; Ζητάω πολλά; Ας μου απαντήσει κάποιος. Και στο κάτω-κάτω τι κακό κάναμε; Μιλούσαμε για την σχολή μας. Αν μου έκανε κάτι που δεν ήθελα εγώ πρώτη θα το έλεγα σε εκείνον. Αυτό το παιδί ήταν τόσο καλός μαζί μου. Δεν ξέρω αν με αγαπάει ή όχι εγώ πάντως τον αγαπάω και τον θέλω στην ζωή μου. Αυτοί είναι οι πραγματικοί άντρες. Στεναχωριέμαι γιατί ότι έπαθε το έπαθε εξαιτίας μου. Πάντως μέσα από αυτά μου άνοιξε τα μάτια και μου έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Αυτό το παιδί θα γίνει το αγόρι μου. Το ξέρω ότι με αγαπάει και εγώ τον αγαπάω. Με έκανε να τον αγαπήσω με την καλοσύνη του και την ευγένειά του.