ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι 15.Από μικρό παιδί με παραπανίσια κιλά, ποτέ δεν κατάφερες να ταιριάξεις, να ακολουθήσεις.Όχι γιατί δεν το ήθελες, απλά δε το κατάφερες ποτέ, όσο και να προσπάθησες.Διαβάζεις μανιωδώς, είναι η διέξοδός σου και ένας τρόπος να μη σκέφτεσαι. Είσαι 20.Τρως την πρώτη τεράστια σφαλιάρα. Αυτό που ήξερες να κάνεις καλύτερα απ'ολα, να διαβάζεις, σε προδίδει. Δεν πλησιάζεις καν στο στόχο σου και αμφισβητείς πλέον τα πάντα, ακόμα και αυτά που θεωρούσες ότι σε χαρακτηρίζουν.Ξεκινάς το πρώτο ταξίδι μακριά από το σπίτι σου, με περισσότερα ερωτηματικά από ποτέ.Είσαι 25.Έχεις γνωρίσει καινούριο κόσμο, έχεις ζήσει καινούρια πράγματα, έχεις αρχίσει να βλέπεις κομμάτια σου που δεν υποψιαζόσουν καν ότι υπήρχαν.Επιτέλους με πείσμα καταφέρνεις να κάνεις αυτό που θες, επαναπροσδιορίζεσαι και πεισμώνεις ακόμα περισσότερο. Ακόμα δεν έχεις βρει τον τρόπο να επικοινωνήσεις με το αλλο φύλο, κουβαλάς ακόμα τα παραπανίσια κιλά σου στο σώμα αλλά και στο μυαλό σου, κυρίως εκεί.Είσαι 30.Συνεχίζεις τις σπουδές σου, δουλεύοντας full time και με περισσότερη θέληση απο ποτέ.Έχεις δικό σου σπίτι, εκπέμπεις ανεξαρτησία, αποφασιστικότητα, σιγουριά.Δεν τα νιώθεις πάντα, αλλά έχεις χρόνια που έχεις μάθει να κρύβεσαι καλά και η μάσκα σου δε σε προδίδει πια.Είναι τόσο καλά στερεωμένη στο πρόσωπό σου που κάποιες φορές ξεγελάει ακόμα και εσένα.Είσαι 35.Αποφασίζεις να το ρισκάρεις. Θα ανοιχτείς, θα "παίξεις", θα αφεθείς, θα πιστέψεις, θα υποχωρήσεις, θα απαιτήσεις.Κάνεις λάθη, λες καιρός ήταν.Κάποια αποδεικνύονται τραγικά, δεν έχεις προετοιμαστεί καν για τις συνέπειές τους.Κλειδώνεσαι στο βαθύτερο μπουντρούμι που μπορείς να βρεις και ατσαλώνεις τη μάσκα σου.Την κολλάς τόσο γερά πάνω σου που πλέον αναρωτιέσαι και εσύ ποιο είναι το πρόσωπό σου κάτω από αυτή.Είσαι 40.Και αύριο έχει Αυγουστιάτικο φεγγάρι.Το μόνο που εύχομαι είναι να σταματήσω να αντιμετωπίζω τη ζωή μου σαν ένα κακό όνειρο από το οποίο θα ξυπνήσω όπου να'ναι.