ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

17 στα 18 λοιπον.. Ημουν πολυ κοινωνικη, ειχα πολλες παρεες, καποια στιγμη καταλαβα ποσο κακο μου εκαναν καποιοι ανθρωποι, ποσο περιττοι ηταν, ποσο "βαρεναν" την ζωη. Ετσι, σιγα σιγα τους απομακρυνα απο την ζωη μου, εμεινε μοναχα η παιδικη μου φιλη, αυτη ηταν παντα κατι καλο αλλα δεν ταιριαζουνε απολυτα. Μην τα πολυλογω, τα τελευταια 2 χρονια εχω γινει διαφορετικη, απομακρη -γιατι πολυ και πολλοι με πληγωσαν- ισως λιγο ξυνη. Μου αρεσουν τα βιβλια, οι περιεργες συζητησεις παντως τυπου, οι βολτες στην πολη, στην παραλια. Μου αρεσει και να βγω σε κλαμπ, μου αρεσει η ροκ, μου αρεσει να ειμαι με κοσμο, (που να ασυμπαθω) μου αρεσουν οι βολτες που κανω μονη μου, οταν χανομαι μεσα στο πληθος. Μου αρεσει η εντεχνη μουσικη, η κλασσικη, αλλα αμα κατσει χορευω και λαικα. Και καταλληγω μηπως ειμαι ψυχακιας; ολοι μου λενε πως ειμαι περιεργη, πως μιλαω πολυ και οσα λεω ειναι πολυ τρελα. Μηπως εσεις τρελοι; μπλιατ.