ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμωνω με καποια ατομα που νοιωθουν "μοναξια" αν μεινουν το πολυ 5ωρες μονοι. Δηλαδη, οκ! Ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον, το καταλαβαμε ναι! Αλλα πως γινεται καθε, καθε, καθε μερα να επιζητουν να βγουν εξω με φιλους επειδη "μπουχτησαν απτη καθημερινοτητα". Μα το πρωι ησουνα εξω με φιλους. Μα χθες βραδυ ειχες βγει!! Τι συμβαινει; Τι εχει το εξω τοσο μαγικο που εγω δεν μπορω να το δω; Δεν σας λεω να μενετε σπιτι για παντα. Απλα λεω οτι δε θεωρω σωστο και φυσιολογικο να επιζητα να βγαινει κανεις καθε μερα με φιλους. Απλα για να δει κοσμο. Επειδη ενοιωσε μοναξια και ψυχολογικη τρελα που εμεινε σπιτι δυο τρις ωρες. Πραγματικα φρικαρω οταν με παιρνουν τηλ και κλαψουριζουν που εμειναν λιγο μονοι στο σπιτι. Αυτοι δηλαδη που μια ζωη ειναι μονοι; Τι να πουν; Κλαψουρισαν ποτε; Ή αυτους τους λεμε ψυχασθενεις και τους δαχτυλοδειχνουμε;; Για μενα ψυχασθενης εισαι εσυ που δε δεχεσαι και δεν αντεχεις να ακουσεις τον ηχο της ησυχιας για λιγο. Μαθε τωρα πως μονος ηρθες και μονος θα φυγεις απο αυτη την υπερκοινωνικη και εορταστικη ζωη σου. Και σταματα να κλαψουριζεις για το ΤΙΠΟΤΑ!