ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζηλευω και ερωτευομαι τοσο πολυ τους ανθρωπους που ειναι ανοιχτοι και αυθορμητοι.Εγω ειμαι ενα ατομο παντα καπως ντροπαλο, με πολυ τρελα και εμπνευση μεσα μου που βγαινει μονο οταν γνωριζω αρκετα τον αλλο. Νιωθω αβολα στις πρωτες συναντησεις, κατι που μου βγαινει σε σιωπη ή στο να ειμαι κλειστος να μιλαω λιγοτερο ή να απανταω μηχανικα σε οτι με ρωτανε και οχι αυτο που θα απαντουσα γενικα.Οποτε βλεπω καποιον ανθρωπο που του βγαινει πηγαια να μιλαει να γινεται απευθειας ζεστος με τους αλλους, να μπορει να συζητησει, να αστειευτει και να εχει πιο ζεστη σωματικη επαφη ζηλευω πολυ μεσα μου αλλα με εναν καλο τροπο, οτι ετσι θα θελα να γινω, κατι που κανει την καρδια μου να χτυπα και να τους θαυμαζω.Αυτα τα λεω γυρνοντας απ τον νεο παθολογο που ηταν νεος και απευθειας μου επιασε την κουβεντα, τι μουσικη ακουω κ.α ηταν υπερβολικα ανοιχτος και φιλικος και καποια στιγμη με ειπε μπουμπουνα.Ειχε πανεμορφα γαλαζια ματια και καφε μουσι και εγω ημουν λιγο ντροπαλος και κλειστος αλλα απο μεσα μου εβραζα.Δεν ξερω, χαζο...αλλα μετα απο ισως χρονο + ενιωσα πως καποιος με τραβαει τοσο και τοσο γρηγορα.Μου εφτιαξε την διαθεση και ηδη νιωθω να μου επεσε ο πυρετος...το κακο ειναι πως φορουσε βερα..αλλα και παλι! Χαρηκα