ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 27 χρονών και από μικρή ηλικία ζούσα με ένα μόνιμο άγχος. Δεν μεγάλωσα φυσιολογικά όπως όλα τα άλλα παιδιά που παίζανε μπάλα στις πλατείες, παίζανε κρυφτό και διάφορα αλλα παιχνίδια. Δεν έχω κακία μέσα κου κάθε άλλο μάλιστα. Από μικρό παιδί με πιέζανε με το διάβασμα και εν τελη μου έγινε εμμονή. Σας έχει συμβεί ποτέ?? Να έχετε εμμονή με το διάβασμα?? Έφτασα 3η λυκείου και έδωσα πανελλήνιες. Διάβασα και πέρασα νομική στην Θεσσαλονίκη. Ξανά πίεση αυτήν την φορά για να τελειώσω την σχολή όσο πιο γρηγορα γίνεται. Ευτυχώς για μένα οι δικοί μου ήταν στην Αθήνα και δεν τους είχα πια μέσα στα πόδια μου. Στην Θεσσαλονίκη πέρασα τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου. Έζησα, αγάπησα αληθινά, ερωτεύτηκα, χαμογέλασα(τι πρωτότυπο ε??), ατελείωτα ξενύχτια πλάι σε φίλους, αξέχαστα πάρτυ, όμορφα πρωινά στην παραλία, γενικά..... ήμουν ζούσα την ζωή μου εκεί. Την έβγαλα την σχολή μου στα 23 μου. Μέσα μου όμως ήξερα ότι δεν υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα. Βρήκα μια δουλειά στην Ολλανδία στο Ροτερνταμ. Η δουλειά ήταν πολύ καλή αλλά μόνο για ένα χρόνο. Έτσι αποφάσισα με τα λεφτά που μάζεψα να κάνω ένα μεταπτυχιακό στο Άμστερνταμ. Οι δικοί μου με πιέζανε να τα αφήσω όλα και να γυρίσω πίσω. Και όλα αυτά επειδή γνώρισα μια Ολλανδέζα στην ηλικία μου πολύ καλή κοπέλα. Με το που το μάθανε για την σχέση μου αφηνιάσανε. Πως θα μπορούσα να φύγω?? Είχα βγάλει τα πρώτα μου λεφτά, αποφάσισα να κάνω μεταπτυχιακό, γνώρισα μια πολύ καλή κοπέλα που την αγαπάω και με αγαπάει και αντ'αυτού εκείνοι αντί να χαίρονται με όλα αυτά μου λέγανε να τα παρατήσω και να γυρίσω πίσω??????? Ο πατέρας μου με "απείλησε" κιόλας πως αν δεν γυρίσω θα με αποκλειρώσει. Δεν θέλω τίποτα από εκείνον. Ούτε σπίτια, ούτε αυτοκίνητα, ούτε χρήματα. Ποτέ δεν με νοιάξανε όλα αυτά. Θέλω απλά είμαι ήρεμος και ευτυχισμένος. Ζητάω πολλά?? Μετά που τελείωσα το μεταπτυχιακό στην εταιρία που ήμουν είχε ανοίξει μια θέση στο νομικό τμήμα και τους ξανά έστειλα το βιογραφικό μου, πέρασα από συνέντευξη και η προυπηρεσία που είχα στην συγκεκριμένη εταιρία μέτρησε και έτσι με ξανά προσλάβανε.Έχω μια μικρή αδερφή 15 χρονών. Μιλάμε τουλάχιστον κάθε μέρα μέσω skype και τραβάει και εκείνη ότι και εγώ. Δεν θα τον αφήσω όμως να της καταστρέψει την ζωή. Η μικρή της αρέσει πολύ η φυσική και η χημεία και ο πατέρας μου φυσικά την πιέζει από τώρα να κοιτάει για νομική. Αλλά η μικρή είναι δυναμικός χαρακτήρας και έτσι ο λόγος του πατέρα μου δεν περνάει. Την έχω πει να έρθει, αν θέλει, μαζί μου στην Ολλανδία και είναι θετική σε μια τέτοια προοπτική.Μεγάλη μου αγάπη η μουσική. Έπαιζα κιθάρα από μικρός και έχω καλή φωνή. Ο θείος μου, ο αδερφός του πατέρα μου, μου έμαθε να παίζω. Όποτε ερχόταν στο σπίτι έπαιζε με την κιθάρα του και εγώ τραγουδούσα. Ο πατέρας μου θύμωνε και έλεγε ότι ένας δικηγόρος πρέπει να έχει κύρος και σοβαρότητα και όλα αυτά που κάνουμε μόνο σοβαρότητα δεν δείχνουν. Του ζήτησα λεφτά για να πάρω μια δική μου κιθάρα και μου έβαλε τις φωνές. Έτσι έκανα μόνος μου οικονομίες και πήρα μια κιθάρα. Την έχω ακόμη και πολλά βράδια παίζουμε όμορφα κομμάτια με την Έλεν δίπλα μου. Αυτό που θέλω να πω είναι να μην έχετε ανάγκη κανέναν και να στέκεστε στα πόδια σας. Πάντοτε υπάρχει ΕΝΑΣ τουλάχιστον τρόπος για να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Αρκεί να το πιστέψουμε.