ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου . Έπαψα να κλαίω τόσο , να σκέφτομαι τρόπους αυτοκτονίας, να γράφω , να σκέφτομαι πολύ...Χαλάρωσα...Ίσως φταίει το ταξίδι που έκανα...Πήγα για 43 μέρες συγκεκριμένα :P στην πατρίδα μου την Αλβανία , πήγα σε μια κηδεία και στο μνημόσυνο του αγαπημένου μ παππού..έκλεισε ένα χρόνο από τότε που έφυγε δεν πήγα στην κηδεία του ούτε του είπα Σαγαπαω.. είναι πολύ δύσκολο να γυρνάς στο σπίτι του παππού σου και να μην είναι εκεί , να σου πει πόσο πολύ μοιάζεις στην γιαγιά , να σου λέει ιστορίες εκεί στην θέση του στην αυλή δίπλα στην συκιά... Νοιώθεις έκπληξη όταν παίρνεις τόση αγάπη από άτομα που σε μεγάλωσαν , που δεν σε ξέχασαν, πού σαγαπανε μέσα στην απλότητα τους...αλλά εσυ το είχες ξεχάσει αυτό.. είχα 4 χρόνια να πάω ενώ έχω 8 χρόνια στην Ελλάδα ...γύρισα στο παλιό μου δωμάτιο μισογκρεμισμένο πλέον , είδα τις παλιές μου φίλες ούτε αυτές με ξαχασαν , πήγα στο παλιό μου δημοτικό χωρίς θέρμανση και γεμάτο υγρασία όπως πάντα :') ...ένοιωσα τυχερή που τους ξέρω και για την ζωή μ ...έμαθα πολλά.Θα ξαναδώσω πανελλήνιες..Κοπέλα 18 πλέον