Αϊ μαρήηη ασχολήσου με τίποτα σοβαρό!! Μου βγηκαν τα μάτια να καταλάβω τι γράφεις. ΥΓ. Πίσω στο σχολείο για να φρεσκάρεις τα σημεία στίξης και το συντακτικό.
17.9.2016 | 07:02
παντρευεται?... κι εγω?
ειμαι κοπελα, 23 και ειμαι ερωτευμενη εδω και χρονια με καποιον που ειναι 32 αλλα δεν παραδεχομουν τι ενιωθα λογω της διαφορας ηλικιας αλλα μετα το ειδα αλλιωςειχε σχεση και οταν χωρισε ειχα ελπιδες να γινει κατι μαζι του, πολυ θα ηθελα σχεσηοταν ηταν φρεσκος ο χωρισμος μου ειπε οτι μαλωσαν εντονα με την κοπελα του και λεω οκ ειναι οριστικο εκεινος ξερει οτι μου αρεσει αλλα οχι τι παραπανω νιωθω μου εχει πει και εκεινος οτι με θελει πολυ και του αρεσωμου ειπε προσφατα οτι η πρωην του ειπε να τα ξαναβρουν κ οτι του στελνει μηνυματα γενικα αλλα το εχουν αφησει το θεμα παγωμενοεκεινος σκεφτεται μπας και προσπαθησει παλι γιατι πηγαινε προς το σοβαρο η σχεσηφανταζομαι ειναι μεγαλυτερη απο μενα και με δουλεια, ενω εγω ναι μεν αποφοιτησα αλλα ακομα ψαχνω δουλεια.. εννοω ισως ειναι πιο καταλληλη απο μενα και μιας και εχουν περασει καιρο μαζι σου λεει γιατι να μην το ξαναδουν το θεμα...οταν μου ειπε αυτα τα νεα, οτι του στελνει, επεσα τελειως και με χαιδευε και με αγκαλιαζεhttp://www.lifo.gr/articles/blogsτωρα θα μ πει καποιος εσυ δλδ στα 23 εισαι τοσο σιγουρη για τα συναισθηματα σου? θα πας να τον παντρευτεις? κ σκεφτομαι ναι ανετα, ειδικα αυτον που τον θελω τοσο καιρο, μου αρεσουν ολα σε εκεινον, τον σκεφτομαι καθε μερα, ολη μερα και τον σκεφτομουν και πριν παρολο που ειχε σχεση. μου αρεσαν κι αλλα ατομα γενικα αλλα αυτος ξεπροβαλε παντα στο μυαλο μου...εγω περιμενα μηπως γινοταν κατι και θα μπορουσα να τον εχω. δεν ηλπιζα να χωρισει η να τσακωθει αλλα να κανει τον κυκλο της αυτη η σχεση και μετα να μπορεσω να τον εχωδεν ξερω αν νιωθει κατι για μενα και απλα δεν δινει σημασια, γιατι νομιζει πως στην ηλικια που ειμαι αν επιχειρησει να κανει σχεση μαζι μου ισως να τον αφησω για να γνωρισω αλλα ατομαχαρηκα κι εγω γιατι σε συζητησεις που εκανε με αλλους πριν κανα 2 μηνες κ ημουν μπροστα ελεγε δεν βιαζομαι να παντρευτω κ λεω μια χαρααα ν εχω περιθωριο ν ολοκληρωθω σαν ατομο. οχι να με περιμενει χρονια αλλα λιγο καιρο.. βεβαια αν ειναι νιωθει κατι για μενα δεν θα σκεφτει ουτε ηλικια ουτε δουλεια και θα μου δωσει λιγο χρονο αλλα το ξερω ειναι δυσκολα σημερα...μηπως αν ηξερε τι νιωθω να ηταν καλυτερα? δλδ ο,τι και να αποφασισει τουλαχιστον να το ξερει. και αν διαλεξει να γυρισει σε εκεινη τουλαχιστον να του εχω πει ολα τα ομορφα πραγματα που θελω, γιατι δεν θα εχω αλλη ευκαιριαδεν ξερω.. καμια σκεψη για ολα αυτα? :/σορρυ αν εχει λαθη το κειμενο ειναι ξημερωματα και που να το διαβαζω!
2