ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΝΑ ΜΆΘΕΙΣ ΝΑ ΦΕΎΓΕΙΣΑπό την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιώνΑπό χειραψίες που σε στοιχειώνουνΑπό την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίαςΝα φεύγεις - αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούςΝα μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμοΝα τρέχεις μακρυά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζιΝα μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειροΝα εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώΝα μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσεΌχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου(Όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας - αποδέξου το)Να σταματήσεις να αγαπάς τον Μέλλοντα, όταν αυτό που έχεις είναι μόνο ο ΕνεστώταςΝα φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι - από 'κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνεΝα αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησεςΔεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζειςΜπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτιΝα θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη ΆνοιξηΝα φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαιΑπό το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγοΝα απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω - δεν τους το χρωστάςΝα μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σουΜην πιστεύεις αυτά που λένε - η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνειΗ καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύειΝα μην συγχωρείς όσους δεν σου έπλυναν τα πόδια σου με δάκρυα μετανοίαςΝα καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς, οι τρίτες για τους γελοίουςΜην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση την σχέση την κοροϊδία κοροϊδίαΝα μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει σαν μωρόκι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλυφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικοΝα μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα, όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνουΚαι. Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξεςΝα φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτραΝα φεύγεις από όσα νόμισες γι' αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ' αυτά